بررسی اخیر محققان دانشگاه اوبرتا دی کاتالونیا اسپانیا نشان می‌دهد که کافئین می‌تواند به طور مؤثری با نقص توجه، یادگیری و حافظه در مدل‌های حیوانی مبتلا به اختلال بیش فعالی مقابله کند.
اختلال بیش فعالی، یک وضعیت سلامت روان است که کودکان و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال با مشکل در حفظ توجه، بیش فعالی یا بی قراری و رفتار تکانشی مشخص می‌شود.
داروهای رایج مورد استفاده برای اختلال بیش فعالی شامل محرک‌هایی مانند متیل فنیدات (ریتالین، کنسرتا) و آمفتامین‌ها هستند.
اختلال در میزان مواد شیمیایی مغز یا انتقال دهنده‌های عصبی، از جمله دوپامین، سروتونین، و نوراپی نفرین، با علائم اختلال بیش فعالی مرتبط است.
کافئین در مکانیسم اثر خود با سایر محرک‌ها متفاوت است و می‌تواند جایگزینی برای محرک‌های اختلال بیش فعالی باشد.
به گفته محققان، کافئین ممکن است در برخی موارد جایگزین خوبی برای داروهای تجویزی باشد؛ کافئین مشخصات مکانیکی منحصر به فردی دارد و ممکن است گزینه خوبی برای کسانی باشد که از داروهای استاندارد اختلال بیش فعالی استفاده نمی‌کنند یا آن را تحمل نمی‌کنند.
در مطالعه حاضر، محققان ۱۳ مطالعه حیوانی انجام شده از سال ۲۰۰۵ را برای بررسی تأثیر کافئین بر علائم اختلال بیش فعالی ارزیابی کردند.
این بررسی نشان داد که درمان با کافئین کمبود توجه و سایر عملکردهای شناختی مشاهده شده در اختلال بیش فعالی را کاهش می‌دهد.
به طور خاص، درمان با کافئین، تمایز بویایی، توجه، یادگیری، حفظ حافظه، حافظه کوتاه مدت و حافظه فعال را در حیوانات جوان و بالغ با علائم بیش فعالی بهبود بخشید.
علاوه بر این، درمان با کافئین منجر به تغییراتی در وزن بدن یا فشار خون نمی‌شود، که برخی از نگرانی‌های مرتبط با داروهای محرک است.
مطالعات خلاصه شده در این بررسی همچنین نشان داد که درمان با کافئین نشانگرهای مغزی اختلال بیش فعالی را عادی می‌کند. به عنوان مثال، کافئین سطح دوپامین و سروتونین را افزایش می‌دهد که در افراد مبتلا به بیش فعالی کمتر است.
با این حال، محققان خاطرنشان می‌کنند که تحقیقات بیشتر برای تأیید این نتایج قبل از استفاده از کافئین برای درمان اختلال بیش فعالی ضروری است.
