گمانه زنی‌های قبلی نشان می‌دهد که خوردن گوشت قرمز منجر به سطوح بالاتر التهاب می‌شود و در نتیجه در افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی نقش دارد.
با این حال، شواهد مطالعه اخیر نشان می‌دهد که مصرف گوشت قرمز با التهاب مرتبط نیست و در عوض، این ارتباط بیشتر با شاخص توده بدنی است.
گوشت قرمز یک ماده غذایی رایج در رژیم غذایی است که متخصصان گاهی اوقات به دلایل سلامتی محدود کردن مصرف آن را توصیه می‌کنند.
محققان ۳۶۳۸ شرکت کننده بین سنین ۴۵ تا ۸۴ سال را بررسی کردند. محققان داده‌های بدست آمده از پرسشنامه بسامد مواد غذایی و همچنین داده‌هایی را در مورد قد و وزن جمع آوری کردند. آنها متغیرهای کمکی متعددی از جمله سیگار کشیدن، سطح فعالیت بدنی، سطح تحصیلات، سن، جنسیت و درآمد خانوار را نیز بررسی کردند.
محققان مصرف گوشت قرمز فرآوری شده و فرآوری نشده توسط شرکت کنندگان و ارتباط آن با نشانگرهای التهابی خاص را مورد بررسی قرار دادند. آنها متابولیت‌های پلاسما را به‌عنوان «تأثیر رژیم غذایی پس از فرآوری، هضم و جذب غذا و ارتباط با نشانگرهای التهاب» بررسی کردند، که به توضیح رابطه بین رژیم غذایی و سلامتی کمک می‌کند.
نتایج این مطالعه نشان داد که فاکتور مهم دخیل در این رابطه، شاخص توده بدنی شرکت کنندگان بود.
هنگامی که محققان شاخص توده بدنی را محاسبه کردند، ارتباطی بین مصرف گوشت قرمز و شاخص‌های التهاب پیدا نکردند. این مسئله در مورد گوشت قرمز فرآوری شده و فرآوری نشده صادق بود.
در مقابل، زمانی که آنها شاخص توده بدنی را در نظر نمی‌گرفتند، بین مصرف گوشت قرمز و التهاب ارتباط وجود داشت.
تفاوت اصلی در مورد متابولیت گلوتامین بود. سطوح بالاتر گلوتامین نشان دهنده التهاب کمتر است. آنها دریافتند که مصرف بیشتر گوشت قرمز فرآوری نشده با سطوح متابولیت کمتر مرتبط است.
با این حال، محققان بر این باورند که نتایج هنوز عمدتاً به این نتیجه می‌رسد که مصرف گوشت قرمز به تنهایی با التهاب مرتبط نیست.
محققان دریافتند که وزن بدن یا به احتمال زیاد، چاقی و گوشت قرمز به طور بالقوه محرک مهم‌تر التهاب در کل بدن است.
تحقیقات بیشتری برای درک اثرات بالقوه منفی و مثبت مصرف گوشت قرمز مورد نیاز است.
