بهمن سال گذشته بود که با افزایش قیمت دلار به ۵۰ هزار تومان بنیاد ملی گندم کاران درخواست تجدید قیمت گندم پیش از سال زراعی جدید را کرد. این موضوع پس از آنکه در شورای قیمت گذاری محصولات اساسی کشاورزی پیگیری نشد بنیاد موضوع را از طریق مجلس و دولت دنبال کرد. در نهایت پس از انتقاد نمایندگان خانه ملت دولت ناچار به رسیدگی موضوع شد. تحلیل شرایط بازار و قیمت محصولات و خدمات برآورد نرخ تمام شده این محصول را ۱۷ هزار تومان تعیین کرد اما این عدد مورد پذیرش واقع نشد و در نهایت مبلغ ۱۵ هزار تومان ابلاغ شد.
گندم کاران در اعتراض به این موضوع عنوان می‌کنند گندم را به دلال یا دامدار می‌فروشد در ادامه دولت ناگزیر است محصول را با قیمت بالاتری وارد کند.
برخی گندم کاران دولت را مقصر دانسته که توان مدیریت شرایط را ندارد.
یکی از مخاطبان بخش کشاورزی مهر نوشته، قیمت گذاری گندم کمتر از ۲۰ هزار تومان توجیه اقتصادی ندارد و کشاورزان تغییر رویه داده و محصول دیگری خواهند کاشت.
قیمت جهانی گندم
امروز ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ قیمت گندم در ایران ۱۳۴.۷۵۰ هزار ریال (قیمت پیش از نرخ جدید ۱۵۰ هزار ریال) بوده و قیمت جهانی آن هر تن ۳۴۶ دلار تعیین شده که ۱۸۳.۳۸۰ هزار ریال می‌شود.
یکی از دلایلی که سبب شده تا قیمت تمام شده کشت گندم در کشور بالا باشد تولید در تناژ پایین و در اراضی با متراژ کوچک است.
یکی از گندم کاران عنوان کرده «قیمت زیر ۲۰ هزار تومان توجیه اقتصادی نداشته و دولت باید سال آینده در واردات گندم رکورد جدید به ثبت برساند. بنده کشاورزی از خطه خوزستان- دزفول هستم. اجاره زمین کشاورزی هر هکتار ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان است. با این شرایط کدام کشاورز حاضر به کشت گندم است که باید یک سال استرس و اضطراب را تحمل کند که آیا خرج و دخل آن با هم یکی می‌شود یا خیر؟»
البته دیگری هم پیشنهاد هر کیلو گندم به مبلغ ۲۳ هزار تومان را پیشنهاد داده است.
در یکی از نوشته‌ها گندم کاری عنوان کرد «نرخ فعلی گندم واقعاً به صرفه نیست. هزینه‌های تهیه بذر و کود همراه با آماده سازی بستر مناسب برای کشت در کنار اینکه کشاورز شغل دیگری ندارد فقط ۴ تا ۵ ماه هزینه زندگی کشاورز را تأمین می‌کند. در ادامه ناچار است با قرض گرفتن و دریافت وام فعالیت داشته باشد.»
فربه شدن دلال‌ها
دیگری هم گفته «این هم از تحقق شعار سال، کوبیدن بر سر تولیدکنندگان مواد غذایی برای رفاه حال تولیدکنندگان خودرو….»
کشاورزی هم گوشزد کرده، رویه فعلی مسؤولان، تولید را مساوی با نابودی و فربه کردن دلال‌ها در امر واردات کرده است.
گندم کار دیگری به گلایه گفته «چه می‌شد اگر دولت از کشاورز فلک زده که سه ساله با خشکسالی ضرر کرده حمایت می‌کرد و گندم را کیلویی ۲ تا ۳ هزار تومان بالاتر می خرید تا بتواند بعد از چند سال سختی، کمی کمر صاف کند. چطور دولت حاضر است به تاجر یارانه بدهد تا گندم وارد کند اما حاضر نیست از کشاورز داخلی حمایت کند؟»
دیگری هم با بیان اینکه گندم را کیلویی ۲۰ هزار تومان به سوداگر داده که او هم گندم را با هر کیلو ۳۵ هزار تومان به عراق قاچاق می‌کند. به این ترتیب دلال به اندازه کشاورز سود می‌کند.
کشاورزی هم به محاسبه کشت گندم پرداخته و نوشته، هر هکتار زمین برای کشت گندم بیش از ۲۵ میلیون تومان هزینه دارد. هزینه‌ها در جامعه چند برابر شده اگر کشاورز، گندم را انبار کند و به فروش نرساند مورد نقد قرار می‌گیرد که نان مردم را احتکار کرده است.
در کنار بازار داغ دلال‌ها برخی از گندم کاران هم عنوان کرده اند گندم را نگه می‌دارند و پاییز به دامدارها می‌فروشند زیرا جو را باید هر کیلو ۲۰ هزار تومان خریداری کنند؛ علاوه بر اینکه کشت گندم با نرخ پایین‌تر از ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان توجیه اقتصادی ندارد.
دیگری هم به تورم اشاره کرده و نوشته، مسؤولان هنگام قیمت گذاری به شرایط تورم ثانیه‌ای اجناس توجه ندارند. گندم کار سالانه یک بار کشت دارد با یک قیمت ثابت در حالی که سایر کالاها افزایش قیمت لحظه‌ای دارند.
گندم کار دیگر با بیان اینکه دولت کشاورز را گروگان گرفته نوشته «دلال ها به دنبال واردات گندم از روسیه هستند».
برخی هم فعالیت بنیاد ملی گندم کاران کشور را زیرسوال برده اند و اعلام کرده اند سال آینده پیاز می‌کارد که هر کیلو ۳۰ هزار تومان است.
کشاورزان معترض، تاکید دارند در راستای حمایت از کشاورزان محصولات متناسب با تورم و قیمت دلار باید خریداری شود.
دیگری پیشنهاد داده این رویه در میان مدت سبب از بین رفتن کشاورزی شده و در آینده هزینه‌های قوت غالب کشور افزایش زیادی خواهد داشت.
دیگری هم با اعلام اینکه ۳۰۰ تن گندم دارد، عنوان کرده حتی یک گرم آن را به دولت نمی‌فروشد.
اما مخاطب دیگری به خبرگزاری مهر انتقاد کرده و گفته وابستگی آن سبب شده تا به تخریب قشر ضعیف بپردازد.
کشاورزی هم اظهار کرد «محصولات یک شبه گران می‌شوند اما کسی معترض نیست چرا در مقابل افزایش قیمت گندم مانع تراشی می‌شود؟»
برخی هم تعیین قیمت ۱۵ هزار تومان فقط هزینه آب این محصول بوده و بسیاری مبادرت به تغییر محصول می‌کنند مثلاً پسته کشت می‌کنند که کیلویی یک میلیون تومان است.
تیشه به ریشه تولید
جوان دیگری هم نوشته «دانشگاه که تمام شد سراغ دامداری رفتم. با تصمیمات دولت ورشکسته شدم. امسال که خوش حال بودم بارندگی خوبی در کشور داریم، دولت بناست محصولات را با قیمت پایین از کشاورز بخرد». دولت می‌داند گندم کار محصول را کاشته و بدهکار است در نتیجه ناچار به فروش با هر قیمتی است و برای جبران زیان ناچار است هر سال دوباره گندم بکارد.
کشاورزی از ایرانشهر هم برای مهر نوشته «من یکی از کشاورزان ایرانشهر هستم. با وجود برداشت و فروش تا کنون دولت هیچ پولی به حسابم واریز نکرده است در حالی که باید جوابگوی پول صاحب کمباین و ماشینی که گندم‌ها را تا سیلو حمل کرده، باشم.»
کشاورزی دیگر هم به اعتراض نوشته، هنگام قیمت گذاری محصولات ایران خودرو و سایپا دولت یاد قدرت خرید مردم نیست اما نوبت به کشاورز می‌رسد قدرت خرید مردم ملاک قرار می‌گیرد.
دیگری هم به قیمت کود اشاره کرد و گفته، یک کیسه کود پتاس دو هفته قبل یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بود اما امروز به یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده یا یک کیسه فسفات به قیمت یک میلیون و ۲۹۶ هزار تومان کشاورز را تشویق می‌کند تا زمین را به فروش رسانده و ملک بخرد تا سود داشته باشد. این چه حمایتی است که کشاورز ناچار به خرید محصولات مورد نیاز با قیمت بالا است اما محصولش را باید با قیمت پایین به فروش برساند؛ ضمن اینکه دولت برای تأمین و واردات ناچار به هزینه بیشتر است اما در داخل تیشه به ریشه تولید می‌زند. دولت کشاورز را مورد استعمار قرار داده آیا با یک کیلو گندم می‌توان یک پاکت پفک خرید؟ بنابراین گندم را به گاو و گوسفند می‌دهیم اما تحویل دولت نمی‌دهیم.
دیگری هم نوشته اگر این طور باشد مزارع گندم می‌شود یونجه دام و گندمزارهای سبز، به مصرف دام می‌رسد. گندم کاری نوشته «۲۰ سال است که گندم می‌کارم و باید یک سوم قیمت جهانی به دولت بفروشم. در ادامه خودرو را دولت ۳ برابر نرخ جهانی به من کشاورز می‌فروشد. چرا؟»
دیگری هم درددل کرده «به خدا ستم از این بالاتر نیست که یک سال زحمت بکشید و تورم گریبانگیر همه چیز شود جز محصولی که از کاشت تا برداشت خرج ۴ برابری داشته است. یک سال زحمت می‌کشید در ادامه منتظر دسترنج هستید اما آنچه به دست می‌آورید هزینه زندگی را هم تأمین نمی‌کند.»
چرا تیشه به ریشه تولید ملی می زنید. گندم به راحتی از مرز پاکستان و افغانستان کیلویی ۳۰ هزار تومان در حال قاچاق است.
دیگری هم گفته، آیا با تعیین ۱۵ هزار تومان باز هم انتظار است کشاورز سال آینده گندم بکارد؟ حتی کیلویی ۲۰ هزار تومان برای کسانی صرفه اقتصادی دارد که برداشت بالای ۴ تن دارند برای باقی حتی پاسخگوی هزینه‌های جاری هم نمی‌شود.
سود بیشتر با فروش زمین و خرید پراید
دیگری هم با اشاره به بازار خودرو گفته «پول زمین را بدهیم پراید بخریم بعد از ۱۰ روز بفروشیم بهتر است تا یک سال انتظار بکشیم تا مسؤولان بدون توجه به هزینه کردها قیمت گذاری کنند. چرا دولت به خودروساز کمک مالی می‌کند اما حاضر نیست گندم کشاورز را به قیمت واقعی خریداری کند؟
فردی یادآور شده چرا طلا و فلزات نرخ گذاری جهانی دارند اما گندم خیر؟ با این قیمت که تعیین شده مصداق دزدیدن دسترنج کشاورز به صورت حرفه‌ای است.
کشاورزی دیگر هم گفته هنگامی که قیمت گندم بالا می‌رود صاحب زمین هم اجاره را افزایش می‌دهد و این درد کشاورز را مضاعف می‌کند.
