محققان دانشگاه آرهوس دانمارک در یک مطالعه جامع به بررسی تأثیر کافستول، یک دی‌ترپن طبیعی موجود در قهوه، بر سلامت متابولیک پرداختند. این تحقیق شامل ۴۰ شرکت‌کننده بالغ با دور کمر بالا بود که به‌عنوان یک عامل خطر برای دیابت نوع ۲ شناخته می‌شوند. این دور کمر برای مردان بیش از ۱۰۲ سانتی‌متر و برای زنان بیش از ۸۸ سانتی‌متر بود.
شرکت‌کنندگان به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که کپسول‌های ۶ میلی‌گرمی کافستول را دو بار در روز در وعده‌های صبحانه و شام مصرف کردند و گروه دیگر که دارونما دریافت کردند. مدت زمان مطالعه ۱۲ هفته بود و محققان عملکرد کبد و کلیه‌ها را نیز با نمونه‌برداری از خون ارزیابی کردند.
نتایج نشان داد که کافستول به‌طور قابل توجهی وزن بدن، چربی احشایی و سطح یک آنزیم کبدی به نام گاما گلوتامیل ترانسفراز را به ترتیب ۲، ۵ و ۱۵ درصد کاهش می‌دهد. با این حال، برخلاف انتظارات، کافستول تأثیری بر بهبود حساسیت به انسولین یا تحمل گلوکز نداشت.
این یافته‌ها به‌ویژه در زمینه مصرف قهوه فیلتر نشده توجه محققان را به خود جلب کرده است. قهوه‌ای که از روش‌های فیلتر نشده مانند قهوه جوشانده، فرنچ پرس یا اسپرسو تهیه می‌شود، غنی از کافستول است. تحقیقات قبلی نشان داده بودند که این ترکیب ممکن است به افزایش ترشح انسولین و کاهش قند خون در موش‌های دیابتی کمک کند.
با این وجود، محققان بر این باورند که کافستول می‌تواند بر نحوه پردازش چربی در بدن تأثیر بگذارد و ممکن است سطوح اسید چرب آزاد را افزایش دهد، که به‌طور بالقوه نشان‌دهنده افزایش مقاومت به انسولین در بافت‌های چربی است.
در نهایت، کارشناسان تأکید می‌کنند که اگرچه کافستول ممکن است به کاهش وزن و چربی بدن کمک کند، اما تحقیقات بیشتری برای درک کامل تأثیرات آن بر سلامت متابولیک و دیابت نوع ۲ لازم است. بنابراین، مصرف معتدل قهوه فیلتر نشده می‌تواند به‌عنوان یک گزینه سالم در رژیم غذایی در نظر گرفته شود، اما نباید به‌عنوان یک راه‌حل قطعی برای لاغری یا بهبود سلامت متابولیک تلقی شود.
