شناسنامه‌دار کردن مزارع زعفران یکی از راه‌هایی است که برنامه‌ریزی و اجرای آن از سال گذشته با هدف مدیریت بهتر فرآیند تولید و مصرف زعفران اجرایی شده است. طبق گفته احتشام رئیس شورای ملی زعفران، هدف از از شناسنامه‌دار کردن زعفران مدیریت بهتر فرآیند، کاشت، داشت و برداشت زعفران است و با هدف رهگیری محل تولید این محصول به هر کدام از مزارع یک کد ۱۳ رقمی اختصاص پیدا می‌کند که محل تولید زعفران و اصالت آن شناسایی می‌شود.
براساس گفته رئیس شورای ملی زعفران کد ۱۳ رقمی شامل کدپستی محل، روستا، کشاورز، مزرعه، کد کشور و کد استان تولیدکننده است که می‌توان آن را در داخل و خارج کشور رهگیری کرد. شورای ملی زعفران به مدت چهارسال طرح شناسنامه‌دار کردن زعفران را در سال ۹۱ به صور پایلوت در ۱۰۰ روستا اجرا کرد.
همچنین از مزایای مهم طرح شناسنامه‌دار کردن زعفران، شناسایی اصالت این کالا است. در اجرای این طرح مهم وزارت کشاورزی، سازمان جهادکشاورزی استان‌های فعال در تولید زعفران، تشکل‌های بخش خصوصی، اتحادیه‌ها و تعاونی‌های مناطق زعفران کاری، مشارکت داشته‌اند.
با این حال حسینی عضو دیگر شورای ملی زعفران معتقد است که علی رغم طرحی که از گذشته برای شناسنامه‌دار کردن مزارع وجود داشته، روند ادامه اجرای آن با کندی روبرو بوده است. وی همچنین بیان کرد که در صورت عدم تسریع در اجرای این طرح، نابسامانی‌های در تولید و مصرف بازار زعفران افزایش خواهد یافت.
گفتنی است ایران با تولید نزدیک ۴۵۰ تن زعفران بزرگترین تولید کننده این محصول مهم است پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که در سال جاری میزان تولید زعفران به ۵۰۰ تن خواهد رسید.
سرویس خبری : کشاورزی و باغبانی
