رادیو اقتصاد در برنامه روزی نو در این باره با سید مجتبی خیام نکویی – معاون وزیر و رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی گفتگو کرد.
سوال: خودکفایی در برخی از محصولات تا ده سال آینده، این را شما فرمودید و به چه صورتی و در چه مسیری قرار است که حرکت بشود برای رسیدن به این خودکفایی و البته خودکفایی پایدار در بخش کشاورزی؟
خیام نکویی: خوشبختانه برای سال ۹۹ برای این که کشور یک انسجام در حوزه امنیت غذایی پیدا کند شورای عالی انقلاب فرهنگی با محوریت وزارت جهاد کشاورزی و مشارکت ۲۶ دستگاه در قوای سه گانه مبادرت به تدوین سند ملی دانش بنیان امنیت غذایی کشور گرفتند و هفته‌ی جاری با حضور ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران و ریاست محترم قوه‌ی مقننه این سند برای اولین بار در کشور رونمایی شد و حداقل ریل گذاری ۱۰ سال آینده حوزه‌ی امنیت غذایی مشخص شد.
بر اساس این سندی که رونمایی شد قرار است که ما در افق ۱۴۱۱-۱۴۱۲ در ۱۰ سال آینده به سمتی برویم که بتوانیم انشاالله در اکثر محصولات راهبردی که در سفره‌ی مردم ما هستند یا به خودکفایی کامل دست پیدا بکنیم و یا به ۹۰ درصد خودکفایی برسیم، البته این موضوع در سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در برنامه‌ی هفتم هم خوشبختانه آمده و بنابراین سند هم الهام گرفته از همین رهنمود‌ها و سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری بوده، ما البته در برخی از موارد خودکفایی مان قابل دسترس است، اشاره فرمودید شما گزارشی که پخش شد ما سال ۱۴۰۰ تولید گندم مان حدود ۷ میلیون تن بود و خرید کشاورزمان از این ۷ میلیون تن ۴ و نیم میلیون تن بود، ولی در دو سال ابتدایی دولت سیزدهم این رقم خرید سال ۱۴۰۱ به ۷ و نیم میلیون تن و سال ۱۴۰۲ که سال جاری است به حدود ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تن رسید که افزایش ۶ میلیون تنی گندم را ظرف دو سال گذشته نسبت به سال ۱۴۰۰ نشان می‌دهد و این نشان می‌دهد که پس ما پتانسیل و ظرفیت خودکفایی در محصولات راهبردی را داریم، ما نیاز گندم مان در سال ۱۲ میلیون تن است اگر صنف و صنعت و شیرینی و ماکارونی و این‌ها را هم اضافه کنیم ماکسیمم یک چیزی حدود ۱۳ تا ۱۳ و نیم میلیون تن نیاز گندم ما است.
ما امسال با آن بخشی که کشاورزان در اختیار دارند عملا به مرز حدود ۱۳ میلیون تن تولید رسیدیم یعنی ۱۰ و نیم میلیون تن تقریبا، ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تن خرید و حدود ۲ و نیم میلیون تن هم گندمی که کشاورزان در اختیار می‌گیرند هم برای مصارف خودشان هم برای بذر خودمصرفی؛ منتها آن چیزی که بسیار برای ما با اهمیت است این است که این خودکفایی تابع مسائل اقلیمی نباشد بلکه ناشی از بحث بهره وری و افزایش ضریب نفوذ دانش بشود و ما بتوانیم به مفهوم واقعی کلمه به یک نقطه‌ی پایدار در تامین امنیت غذایی در محصولات راهبردی دست پیدا کنیم.
