در مورد رؤیت سر خشکیدگی فلفل برای نخستین بار در ایران بیان داشت: به دنبال ارسال نمونه گیاهان فلفل سبز تند از منطقه قلعه قاضی استان هرمزگان و بررسی آزمایشگاهی این نمونه‌ها، علائم بیماری سرخشکیدگی (Dieback) روی این گیاهان مشاهده شد.
به گفته وی این علائم شامل بافت مردگی شاخه‌های گیاهان از انتهاست که به تدریج به بخش‌های پایین‌تر پیشروی می‌کند. گیاهان آلوده ظاهر پژمرده به خود می‌گیرند و در صورت شدت یافتن آلودگی، میوه‌ها نیز پوسیده می‌شوند. به علاوه، تعداد میوه‌های تولید شده در گیاهان مبتلا به سرخشکیدگی کاهش می‌یابد و این میوه‌ها از کیفیت قابل قبولی برخوردار نیستند.
گودرزی خاطرنشان کرد: در صورتی که آلودگی در ابتدای دوره رشد گیاهان روی دهد، گلها نیز پوسیده می‌شوند و ریزش می‌کنند.
وی افزود: بر اساس نتایج بررسی‌های میکروسکوپی اولیه، بیمارگر قارچی Alternaria sp به عنوان عامل بیماری تشخیص داده شده است. علائم بیماری سرخشکیدگی ممکن است در بسیاری از محصولات سبزی و صیفی مشاهده شود، هرچند که شدت بیماری در فلفل معمولاً بیشتر است.
عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات و آموزش گفت: در صورتی که بیماری به موقع کنترل نشود، محصول قابل توجهی برداشت نمی‌شود.
وی بیان داشت: یکی از راه‌های پراکنش بیماری، انتقال از طریق بذر آلوده است و از این رو، استفاده از بذر سالم و عاری از بیماری در پیشگیری از وقوع آلودگی ضروری است. به علاوه، ضدعفونی بذر با قارچ کش‌های شیمیایی در کاهش زادمایه بذرزاد عامل بیماری بسیار مؤثر است. محلول پاشی گیاهان با قارچ کش‌های محافظتی در کاهش وقوع بیماری و بهبود عملکرد گیاهان مبتلا به بیماری از اثربخشی قابل قبولی برخوردار است.
بیماری سرخشکیدگی فلفل تا کنون از ایران گزارش نشده است.
