به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، “پاچ باقلا” یک اصطلاح محلی در گیلان است که برای نوعی از لوبیا (Phaseolus vulgaris L) بکار می‌رود، بسیاری از مردم این نوع لوبیا را که صرفا در این استان کشت می‌شود، به عنوان “لوبیا محلی گیلان” می‌شناسند.
این محصول یکی از مهمترین حبوبات گیلان است که به دلیل گستره وسیع کشت، پائین بودن هزینه تولید، بازده اقتصادی بالا، تناوب مناسب با کشت برنج و ارزش غذایی مناسب از اهمیت زیادی در این استان برخوردار است، هم اکنون اراضی وسیعی از گیلان به صورت بهاره و تابستانه زیر کشت توده‌های پاچ باقلا (لوبیا محلی گیلان) است و حتی به عنوان یک محصول اقتصادی برای کشت دوم پس از برداشت برنج در اراضی فاقد مشکل ماندابی توصیه می‌شود.
این توده‌ها از پایداری عملکرد چندانی برخوردار نبوده و غیر یکنواختی نیز در تولید محصول وجود دارد، سطح زیر کشت سالانه پاچ باقلا در استان گیلان در برخی از سال‌ها تا حدود ۱۸ هزار هکتار نیز گزارش شده‌است، پیش بینی می‌شود که در صورت معرفی ارقام جدید، ضمن پایداری در تولید و کشت آن، موجبات بهبود درآمد کشاورزان منطقه نیز فراهم شود.
گیل و ساحل به عنوان اولین ارقام معرفی شده پاچ باقلا در کشور هستند که با ویژگی های عملکرد بالا و بازارپسندی، کیفیت بالای پخت و طعم و مزه، متحمل به ویروس «BCMV» و مناسب برای کشت در مناطق معتدل و معتدل مرطوب، در هشتادمین جلسه کمیته معرفی رقم در موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال به ثبت رسید و توسط معاون وزیر و رییس سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی ابلاغ شده‌است.
دکتر دهقان‌زاده معاون پژوهش، فناوری و انتقال یافته مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان با اشاره به معرفی و ثبت ۲ رقم لوبیا محلی گیلان (پاچ باقلا) با اسامی “گیل و ساحل” برای اولین بار در کشور گفت: این رقم ها ویژگی‌های برتری نسبت به توده‌های بومی دارند.
وی اظهار داشت: این پروژه به‌نژادی در راستای اهداف و وظایف وزارت جهاد کشاورزی و نیاز مبرم جامعه کشاورزی کشور به ارقام سازگار با پتانسیل عملکرد بالا، کیفیت مطلوب، مقاوم، متحمل به تنش‌های زنده و غیرزنده، تهیه بذور و نهال‌های اصلاح شده و عدم وابستگی به واردات بعضی از محصولات زراعی، توسط دکتر “مهران غلامی” عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان و دکتر علی‌اکبر قنبری عضو هیات علمی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، به عنوان مجریان این پروژه به‌نژادی به همراه تعدادی از همکاران مرکز گیلان و موسسه انجام شده‌است.
وی افزود: این اقدام در یک دوره هشت ساله و با غربال کردن تک بوته‌های انتخابی لوبیا محلی گیلان (پاچ باقلا) از درون توده‌های پراکنده در سراسر استان گیلان، مبادرت به خالص‌سازی توده‌های محلی و سپس مقایسات مقدماتی و ناحیه‌ای عملکرد کرده‌اند، در نهایت، محققان موفق به دستیابی به ۲ لاین برتر با افزایش عملکرد سالانه (مجموع محصول کشت های بهاره و تابستانه)، معادل ۱۵ تا ۲۲ درصد بیشتر نسبت توده‌های محلی گیلان شده‌اند.
رقم “گیل” دارای میانگین ارتفاع بوته ۴۲ سانتی‌متر، میانگین مدت زمان تا برداشت در کشت بهاره ۷۲ روز و در کشت تابستانه ۷۵ روز و متوسط عملکرد غلاف تر سه هزار و ۹۰۸ کیلوگرم در هکتار است، در این لاین رسیدگی غلاف‌ها همزمان است، قابلیت کشت بهاره و تابستانه را به خوبی دارد و در هر ۲ زمان کشت، عملکرد خوبی نشان می‌دهد، در مقایسه با توده محلی نیز دارای ۳۸ درصد محصول بیشتر است.
رقم “ساحل” دارای میانگین ارتفاع بوته ۴۴ سانتی‌متر، میانگین مدت زمان تا برداشت در کشت بهاره و تابستانه ۷۵ روز و متوسط عملکرد غلاف تر چهار هزار و ۶۵ کیلوگرم در هکتار است، در این لاین رسیدگی غلاف‌ها همزمان‌است، قابلیت کشت بهاره و تابستانه را به خوبی دارد و در هر ۲ زمان کشت، عملکرد خوبی نشان می‌دهد و در مقایسه با توده محلی، دارای ۴۳ درصد محصول بیشتر است.
همچنین، به دلیل بازارپسندی بالاتر غلاف تر (رنگ، اندازه) و دانه (رنگ، شکل، اندازه، طعم) این ارقام، پیش بینی می شود که قیمت فروش آنها در بازار بیشتر بوده و درآمد اقتصادی بیشتری برای کشاورزان در پی خواهد داشت.
