امنیت غذایی با کشاورزی و دامداری تأمین میشود؛ بنابراین انسان از همان آغاز به مسئله کشاورزی اهمیت داده و برای تأمین امنیت غذایی تلاش‌های گوناگونی در تولید، صیانت، افزایش بهره‌وری، کیفیت و کمیت داشته است.
وی ادامه داد: از نظر آموزه‌های قرآن، عوامل توسعه و نابودی کشاورزی تنها محدود به عوامل مادی نمی‌شود، بلکه عناصر غیبی نامحسوسی نیز در آن نقش دارد که شناخت آن‌ها برای تحلیل وضعیت کشاورزی و نیز توصیه‌هایی برای توسعه و پیشرفت صنعت کشاورزی بسیار مهم و اساسی است.
جوزی با بیان اینکه بی‌گمان انسان دو نیاز اساسی و اصلی دارد که مربوط به تن و روان اوست، عنوان کرد: وقتی از مفهوم سعادت و خوشبختی سخن به میان می‌آید، بی تأمل به دو مؤلفه آسایش و آرامش اشاره می‌کند که یکی برآورده‌کننده نیازهای تن و دیگری نیازهای روان است، برهمین اساس مهم‌ترین دغدغه بشر و اجتماعات بشری تأمین این دو نیاز برای دستیابی به سعادت و خوشبختی است چرا که در صورت فقدان هریک از آن‌ها انسان و اجتماع احساس خوشبختی ندارد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه مهم‌ترین دغدغه تن و آسایش به حوزه امنیت غذایی باز می‌گردد، بیان کرد: انسان موجودی است که نیازهای خود را از دو طریق اصلی گیاهان و حیوانات تأمین می‌کند، بنابراین به طور طبیعی به کشاورزی و دامداری اهمیت خاصی می‌دهد تا از این طریق نیازهای غذایی خود را برآورده کند.
وی ادامه داد: از نظر قرآن، کشاورزی و دامداری عناصر اصلی چیزی است که از آن به‌عنوان اقتصاد سخن به میان می‌آید؛ زیرا دیگر عناصر چیزی جز ابزاری برای بهره‌برداری یا داد و ستد و انتقال از محصولات گیاهی یا دامی نیست، شکی نیست که اقتصاد عنصر اصلی قوام اجتماع و ستون اصلی برپایی و بقای آن است.
جوزی تأکید کرد: به طور طبیعی کشاورزی و دامداری، ستون اصلی هر اجتماع انسانی است، پس اگر اجتماعی ناتوان در تأمین نیازهای کشاورزی و دامداری خود باشد، آن اجتماع با بحران فقدان عامل قوام بخش مواجه بوده و از هم فرو می‌پاشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه همان طوری که اجتماعات بشری بر پایه اقتصاد گیاهی و دامی شکل گرفته است، حکومت‌ها و دولت‌ها نیز به آن نیاز دارند، عنوان کرد: چراکه در رأس این هرم اجتماع قرار گرفته‌اند و به طور طبیعی مهم‌ترین دغدغه آن‌ها نیز تامین امنیت غذایی است؛ زیرا در صورت عدم تأمین امنیت غذایی، رأس هرم اجتماع که همانند سر، مسئولیت تصمیم‌گیری و مدیریت اجرایی اجتماع دارد، کارآمدی خود را از دست داده و مشروعیت سیاسی نخواهد داشت.
وی تأکید کرد: فقدان امنیت فراگیر ازجمله امنیت غذایی به معنای نابودی بشریت و نسل انسان است، بنابراین تأمین آن از نظر عقل و نقل مهم‌ترین دغدغه هر شخص، اجتماع و دولتی است.
جوزی ادامه داد: در این راستا کشاورزی به‌عنوان یک امر حیاتی برای اجتماع، دارای آثار و کارکردهای متنوعی است که حتی به حوزه روانی و زیباشناختی نیز کشیده میشود و کشاورزی و حتی دامداری افزون بر امنیت غذایی، می‌تواند تأمین‌کننده امنیت روانی و روحی بشر باشد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: از نظر قرآن آثاری را می‌توان برای کشاورزی بیان کرد که ازجمله آن‌ها می‌توان به امنیت غذایی و تأمین نیازهای بدنی بشر، امنیت دامداری، تأمین وسایل آسایشی، تزئین و آرایش و آرامش، شادی و تعجب و زیبایی محیط زیست اشاره کرد.
سرویس خبری:اخبار علمی-تغذیه و سلامت
