ایفتا تی آی ، یادداشتها و مقالاتی از کارآفرینان و مدیران عامل صنایع غذایی در خصوص صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی را جمع آوری نموده و منعکس می نماید :
آنچه می خوانیم نوشته ایی از دکتر مهدی کریمی تفرشی رئیس هیات مدیره خانه صنعت، معدن وتجارت جوانان تهران :
نقش توسعه کشاورزی و صنایع غذایی در برون رفت از بحران اقتصادی
کشاورزی اساس تامین غذا و بقای حیات تمدنهای جوامع بشری تا به امروز بوده و عدم توجه جدی به آن میتواند تبعات ناخوشایندی از جهت رشد، توسعه و شکوفایی جوامع به همراه داشته باشد. هم اکنون بخش کشاورزی به عنوان منبع تامین غذا در سبد مصرف جهانی، دارای جایگاه ویژهای است و مساله امنیت غذایی و محصولات کشاورزی استراتژیک بر اهمیت آن افزوده است.
پتانسیل بالای ایران در تولید محصولات کشاورزی
با توجه به اینکه کشور ما کشوری چهار فصل است و موقیت خوبی از لحاظ اقلیمی و جغرافیایی دارد از پتانسیل بالایی در تولید انواع محصولات کشاورزی برخوردار است که باید با اصلاح مناسب زیرساخت های کشاورزی و پاسخگویی به نیازهای کشاورزان از این پتانسیل بالا به نحو مطلوبی بهر برداری نمود. بویژه در شرایط حساس اقتصادی کشور که باید مسئله ارز در کشور به نحو بهینه ای مدیریت شود بهره برداری از حداکثر ظرفیت های تولیدات کشاورزی کشور و جلوگیری از واردات غیرضروری کالاهایی که امکان تولید آن ها در کشور فراهم است نقش کلیدی در مدیریت اقتصادی کشور ایفا می کند. ضمن اینکه به این طریق از اشتغال و کارآفرینی و پتانسیل های روستایی کشورمان حمایت می شود و مانع خروج بی رویه ارز از کشور برای کالاهای غیر اساسی خواهد شد.
در ایران حدود 50 میلیون هکتار زمین زراعی مناسب وجود دارد که 20 میلیون هکتار از آن زیرکشت است. سالانه بیش از صد میلیون تن موادغذایی در کشور تولید می شود.
کشور ما در حال حاضر در تولید بیشتر محصولات استراتژیک در مسیر خودکفایی قرار دارد. بطور مثال سالانه به حدود ۲۰ هزار تن برنج نیاز داریم. تولید داخلی ما در زمینه محصول برنج و چای به میزانی است که نیاز داخل را برطرف می کند و ما در زمینه این محصولات تولید خوبی داریم و نیازی به واردات نداریم.
در حل حاضر با تولید ۸ میلیون و ۵۰ هزار تن چغندر قند در کشور و با احتساب شکر نیشکری، بیش از یک میلیون و ۹۲۰ هزار تن شکر که در کشور تولید شده نیازی به واردات این محصول در سال 97 نداریم.
همچنین در زمینه تولید دانه های روغنی با توجه به ظرفیت بالای تولید کلزا در کشور رسیدن به خودکفایی در این زمینه در سالهای آینده دور از دسترس نیست.
حبوبات از جمله محصولاتی است که امکان تولید آن در کشور فراهم است و متاسفانه واردات غیر ضروری این محصولات با ارز دولتی باعث خروج میلیون ها دلار از ثروت ملی کشور می شود. ایران پتانسیل و ظرفیت تولیدی کافی و لازم را برای رسیدن به خودکفایی در تولید حبوبات دارد اما آمار و ارقام وزارت جهادکشاورزی نشان میدهد که حجم واردات برخی از اقلام حبوبات به کشور هر ساله افزایش پیدا میکند بهطوری که در حال حاضر ایران یکی از بزرگترین واردکنندگان حبوبات در دنیاست. چرا این قبیل محصولات نباید از کشاورزان کشور خریداری شود و اگر کمبودی در زمینه کشت و تولید آن هست چرا نباید در صدد رفع آن برآییم و امکانات کافی در اختیار کشاورز قرار گیرد؟
دولت ها و مسئولین باید در جهت تقویت زیر ساخت های کشاورزی تلاش کنند
اصلاح زیر ساخت های کشاورزی با توجه به شرایط آب و هوایی کشور و کمک هرچه بیشتر به کشاورزان عزیز و فراهم کردن شرایط و تسهیلات مناسب برای فعالیت آنها می تواند به افزایش تولید و متعاقباً بهبود کیفیت و کاهش قیمت مواد اولیه و محصولات کشاورزی منجر شود. استفاده بهینه از نیروی کار متخصص نیز در کاهش هزینه های تولید موثر است .
همچنین باید در جهت افزایش بهروری از کشاورزی با کاهش ضایعات محصولات کشاورزی ، بهبود تولید و متعادل کردن مصرف به صورت درست و منسجم برنامه ریزی کرد . دولت ها و مسئولین باید در جهت تقویت زیر ساخت های کشاورزی و افزایش بهره وری ، اصلاح سیستم های آبیاری و توجه به صنایع تبدیلی و ایجاد فضاهای مدرن کشاورزی تلاش کنند و بخش عمده ای از تسهیلات به این بخش تعلق گیرد.
به منظور کاهش هدررفت مواد غذایی در کشور تقویت زنجیره عرضه از طریق حمایتهای مستقیم از کشاورزان و سرمایهگذاری در بخشهای زیرساختی، حمل و نقل و توسعه صنعت تولید مواد غذایی و بستهبندی میتواند کمک زیادی در جهت کاهش هدررفت غذا کند. دقت به تاریخ تولید و انقضای مواد غذایی در هنگام خرید، بسته بندی مناسب موادغذایی، اهمیت به دمای نگهداری موادغذایی و اصلاح الگوی خرید و مصرف محصولات غذایی می تواند در کاهش ضایعات و هدرفت مواد غذایی موثر باشد.
صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی به صنایعی گفته می شود که به فرآوری و عمل آوری محصولات کشاورزی می پردازد .
هم اکنون ضایعات بخش کشاورزی حدود ۳۰ درصد است که ارزش این حجم از ضایعات، متاسفانه تا رقم ۵ میلیارد دلار در سال برآورد می شود. به همین جهت گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی می تواند یکی از موثرترین گزینه های کاهش این حجم از ضایعات باشد.
نزدیکی صنایع تبدیلی به محل تولید، از مقدار ضایعات می کاهد، ضمن این که موجب حذف هزینه حمل و نقل و در نتیجه کاهش قیمت تمام شده فرآورده های تولیدی نیز می شود.
صنایع تبدیلی بخش کشاورزی ضمن ایجاد فرصت های شغلی و سرمایه گذاری مناسب جایگاه ویژه ای در فرآوری محصولات کشاورزی به ویژه در مناطق روستایی دارد. گسترش این صنایع باعث تثبیت سطح درآمد و افزایش سود کشاورزان می شود.
تلاش برای تبدیل محصولات کشاورزی به فرآورده های با ارزش افزوده، علاوه بر آن که مقدار کسب درآمد از بازارهای صادراتی را افزایش می دهد، طول عمر ماندگاری در بازارها را نیز بالا می برد.
با تاسیس صنایع فرآوری محصولات کشاورزی، کارخانجات می توانند با کشاورزان قرارداد ببندند و با قیمت مشخص و تضمین شده محصولات را بخرند در حالی که هم اکنون به دلیل نبود این صنایع، کشاورزان با ریسک تولید می کنند.
توسعه این صنایع ، زنجیره بازاریابی در بخش کشاورزی را کامل می کند و همچنین باعث اشتغال فارغ التحصیلان و دست اندرکاران بخش های مرتبط با کشاورزی می شود .
ساماندهی، تجهیز، نوسازی و اصلاح ساختار مکانیزاسیون کشاورزی و در کنار آن بهینه سازی مصرف غذا باید در دستور کار قرار بگیرد.
با ورود هر چه بیشتر دانش و تکنولوژی روز و آشنایی با آخرین فناوری های تولید و بسته بندی در دنیا قطعاً به زودی شاهد خود کفایی هرچه بیشتر در جهت تولید محصولات با کیفیت مطابق استاندارهای روز دنیا ، پیشرفت در زمینه فناوری های بسته بندی و حتی تولید ماشین آلات و بی نیازی از واردات بسیاری از کالاها خواهیم بود . سرمایه گذاری هر چه بیشتر در صنعت بسته بندی و بهبود بسته بندی کالاها مطابق با آخرین دستاوردهای روز دنیا به ویژه در جهت بهبود و گسترش صادرات می تواند از مؤلفه های تأثیر گذار در رشد صنعت و تولید کشور باشد .