محمدجواد خاکزاد رستمی با بیان اینکه همه جای دنیا با پدیده خشکسالی درگیر هستند و باید به دنبال افزایش تولید بدون افزایش سطح زیرکشت باشیم، اظهار کرد: یکی از راه‌های مدیریت منابع آبی کاهش سطح زیر کشت است که برای دستیابی به این مهم باید از علم ژنتیک استفاده کنیم. یعنی باید یا بذرها را هیبرید کنیم یا به دنیال بذرهای مقام باشیم تا از این طریق ۲۰ تا ۲۵ درصد به میزان تولید اضافه شود.
وی ادامه داد: تنظیم دوره‌های آبیاری و روشهای کودهی از جمله روشهای دیگر مدیریت منابع آبی است که می‌تواند در افزایش تولید هم موثر باشد.
دولت باید منابع‌آبی جدید ایجاد کند
دبیر اجرایی اتاق اصناف کشاورزی مازندران اضافه کرد: با همه این موارد ذکر شده اما به دلیل شرایط اقلیمی، کاهش شدت بارندگی و استفاده بیش از حد از سفره‌های زیرزمینی و شور شدن آبها ممکن است نتوانیم آب مورد نیاز بخش کشاورزی را تامین کنیم و بنابراین به نظر می رسد دولت باید هرچه سریعتر برای تامین منابع آبی جدید اقدامات لازم را انجام دهد.
توقف صادرات محصولات کشاورزی تا تامین منابع آبی
وی در ادامه گفت: دولت باید کل صادرات محصولات کشاورزی را متوقف کند. به هیچ عنوان صادرات محصولات کشاورزی با این شرایط آبی و اقلیمی، با وجود این همه کویر و خشکی مقرون به صرفه نیست.
خاکزاد در پاسخ به این سوال که آیا جلوگیری از صادرات به زیان کشاورزان نخواهد بود؟ گفت: انتخاب بین کشاورزی کوتاه مدت و پردرآمد و کشاورزی پایدارو بلندمدت، روشن و مشخص است. قطعا باید به دنبال گزینه دوم باشیم. اینکه سفره های زیرزمینی را از دست بدهیم و اراضی دچار فرونشست شوند و در برابر آن ارز آوری داشته باشیم، منطق درستی نیست.
وی با بیان اینکه اگر دولت و کشاورز مصمم هستند بخش کشاورزی کشور اقتصادی و ارز آور باشد باید ابتدا به فکر تامین منابع آبی آن باشند، گفت: نمی‌شود آب نداشته باشیم و بگوییم صادرات کار خوبی است. صادرات زمانی منطقی است که منابع کافی در اختیار داشته باشیم. در حقیقت یک مقایسه ساده است. آیا بهتر است محصولات کشاورزی تولید و به کشورهای دیگر صادر کنیم و منابع آبی کشور را به پایان برسانیم یا اینکه آن منبع ارزشمند را برای سالهای آینده حفظ کنیم؟ اگرچه معتقدیم با تولید داخل هم می‌توان کشاورزی اقتصادی داشت.
چرا به اندازه نیاز کشور تولید نکنیم؟
این فعال بخش کشاورزی با اشاره به اینکه باید مازاد محصولات کشاورزی را مدیریت کنیم، گفت: براساس گزارش های کارشناسان مربوطه حدود یک میلیون تن سیب و مرکبات مازاد تولید داریم که وضعیت تولید در باغها و موجودی انبارها نیز این مطلب را تایید می‌کند. سوال اینجاست که چرا نباید به اندازه نیاز کشور تولید کنیم که هم ضایعات کمتر و هم آب کمتری مصرف شود؟ چرا به جای استفاده از منابع زیرزمینی برای تولید سیب و پرتقال محصولات دیگری را با توجه به شرایط اقلیمی جایگزین نمی‌کنیم؟ آیا بهتر نیست به جای تولید مرکبات و صادرات آن، گیاهان دارویی کشت و صادر کنیم؟
در مطالعه ذائقه دنیا ضعیفیم
وی در رابطه با اینکه گفته می‌شود گیاهان دارویی بازارهای جهانی مناسبی ندارد و کاشت آنها کشاورزان را متضرر می‌کند، گفت: علت این است که در بحث مطالعه ذائقه دنیا بسیار ضعیف هستیم. یعنی اول یک محصول را تولید می کنیم و بعد برای آن به دنبال مشتری می‌گردیم؛ در حالی که در دنیا اینگونه نیست. تولیدکننده‌ها ابتدا ذائقه کشورهای هدف را مطالعه می کنند و بعد از آن صادرات خود را انجام می دهند.
خاکزاد در پایان گفت: موضوع کشاورزی و مدیریت منابع آب موضوع بسیار مهمی است و باید برای آن برنامه ریزی دقیقی داشته باشیم؛ حتی اگر می خواهیم صادرات داشته باشیم.
