بنابر آمار سالانه ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزارتن پنبه مورد نیاز صنعت نساجی است که در شرایط کنونی ۵۰ درصد نیاز کشور از تولید داخل تامین می شود، درحالیکه با توجه به سابقه خودکفایی ، پتانسیل تولید ۵۰۰ هزارتن پنبه در کشور وجود دارد که به شرط حمایت از تولید داخل طی یک برنامه مدون امکان دستیابی به این میزان وجود دارد.
طبق آمار ۶ ماهه گمرک ۳۶ هزارتن پنبه وارد کشور شد و تا پایان سال ۱۰۰ هزارتن کسری پنبه صنعت نساجی باید وارد شود، همچنین همه ساله مقادیری نخ بصورت رسمی یا پیله وری وارد می شود که تمامی این عوامل موجب شده تا مقداری نخ و پارچه در کارخانه های صنعت نساجی روی دست تولیدکنندگان بماند.
علی رغم آنکه ایران در زمره تولید کنندگان پنبه در جهان به شمار می‌رود که در سنوات گذشته سابقه تولید ۳۵۰ هزارتن پنبه داشته است، اما قاچاق بی رویه پوشاک و نخ منجر به تعطیلی و نیمه تعطیلی بسیاری از صنایع نساجی شده است، درحالیکه صنعت نساجی علاوه بر اشتغالزایی بالا بسیار سودآور است.
اخیرا حمیدرضا دهقانی نیا سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز گفت: در ۴ ماه نخست امسال حدود ۳۰۰ میلیارد تومان پوشاک قاچاق در بازار جمع آوری شده است که با دریافت شناسه پوشاک انتظار می رود به ماجرای قاچاق پایان داده شود تا بدلیل ماندن محصول روی دست تولیدکنندگان شاهد تعطیلی واحدهای صنعت نساجی یکی پس از دیگری نباشیم.
ابراهیم هزارجریبی مجری طرح پنبه گفت: واردات غیررسمی پوشاک بر تولید پنبه اثرگذار گذاشته است چراکه اگر هر یک از قسمت های زنجیره تولید پنبه تا پوشاک دچار آسیب شود، بر ابتدای زنجیره اثر می گذارد.
نیمی از پنبه مورد نیاز صنعت نساجی در داخل تامین می‌شود
محمد حسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه گفت: با توجه به افزایش هزینه های تولید، عدم حمایت دولت مانع دستیابی به خودکفایی پنبه و تامین نیاز صنعت نساجی می شود.
او با بیان اینکه سالانه ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزارتن پنبه مورد نیاز صنعت نساجی و تولید پوشاک است، افزود: بنابر آمار سالانه بیش از ۲۰۰ هزارتن نخ مورد نیاز است که تولید داخل جوابگو نیست. براین اساس بخشی از نخ مورد نیاز از طریق واردات تامین می شود.
کاویانی ادامه داد: بنابر آمار سال گذشته ۲۵ هزارتن نخ بصورت پیله وری وارد شده است، چراکه کشورهای صادرکننده نخ مشوق صادراتی به تولیدکنندگان پرداخت می کنند که همین امر موجب شده تا نخ و پنبه تولیدی روی دست کارخانجات تولید داخل بماند. از این رو باید تمهیداتی اتخاذ شود تا امتیازاتی به تولیدکنندگان داخل داده شود تا امکان رقابت با تولیدکنندگان خارجی وجود داشته باشد.
مدیرعامل صندوق پنبه با تاکید بر افزایش تعرفه واردات پنبه افزود: اکنون تعرفه واردات پنبه یک تا ۲ درصد است که براین اساس توجیه ندارد، از این رو با سود گمرکی تعرفه واردات پنبه به ۴ تا ۵ درصد و نخ ۱۰ درصد افزایش یابد، در غیراین صورت شاهد افزایش واردات یا قاچاق پنبه و نخ هستیم. درحالیکه بدلیل سودآور بودن صنعت نساجی اعمال حمایت لازم از تولیدکنندگان امری ضروری است.
او با بیان اینکه ایران در زمره تولید کننده پنبه در جهان به شمار می‌رود، گفت: این درحالی است که واردات و قاچاق بی رویه پوشاک، تعطیلی و نیمه تعطیلی بسیاری از صنایع نساجی را به همراه داشته است.
در سنوات گذشته واردات بی رویه پنبه در زمان برداشت آسیب جدی به تولید داخل وارد کرد، حال انتظار می رود که واردات در زمان برداشت ممنوع شود یا ارز آزاد به واردات داده شود تا صنعت نساجی رغبتی به واردات نداشته باشد که این امر در راستای حمایت از تولید داخل و دستیابی به خودکفایی تاثیر بسزایی دارد.
قاچاق پوشاک خودکفایی تولید پنبه را تحت تاثیر قرار می‌دهد
در ادامه عطااللّه هاشمی عضو شورای هماهنگی تشکل های بخش کشاورزی گفت: بنابر تجربه سنوات گذشته امکان خودکفایی تولید پنبه به عنوان یکی از محصولات استراتژیک در کشور وجود دارد چراکه در شرایط کنونی بخشی از پنبه مورد نیاز باید از طریق واردات تامین می شود، با توجه به آنکه تولید پنبه داخل جوابگوی صنعت نساجی نیست، از این رو دولت برنامه هایی در خصوص افزایش سطح زیرکشت و مکانیزاسیون در برنامه هفتم باید اعمال کند تا خودکفایی محقق شود.
هاشمی با اشاره به اثر سوء قاچاق پوشاک بر تولید پنبه داخل گفت: قاچاق پوشاک و واردات نخ بر تولید پنبه داخل اثر سوء دارد، بنابر این با فراهم شدن الزامات، خودکفایی پنبه محقق می شود که براین اساس دیگر نیازی به واردات نیست.
براساس آمارهای موجود سالانه یک سوم نیاز صنعت نساجی از طریق واردات تامین می شود که با جلوگیری از قاچاق پوشاک، واردات پیله وری نخ و حمایت از تولید داخل طی برنامه هفتم به خودکفایی در تولید پنبه دست می یابیم، در غیراین صورت نه تنها زراعت پنبه بلکه صنعت نساجی دچار آسیب می شود.
