امروزه بسیاری از نابسامانی های تولید و عرضه محصولات اساسی در بازار مصرف به عدم اجرای الگوی کشت مناسب در کشور بر می گردد. هر چند که در این میان نقش حلقه های واسط را نمیتوان نادیده گرفت و قطعا نمی توان تمام مشکلات بازار را به این عامل ارتباط داد. اشتباه رایجی که متاسفانه در حال رخ دادن است.
اجرای یک الگوی کشت مناسب می‌تواند در تحقق سیاست های جهش تولید و همچنین تأمین امنیت غذایی کشور بسیار مؤثر باشد. ضمن اینکه ساماندهی حضور محصولات ایرانی در بازارهای صادراتی نیز با اجرای طرح الگوی کشت صحیح قابل انجام خواهد بود.
الگوی کشت، جانمایی صحیح تولید بر اساس پتانسیل‌های طبیعی، اصول اقتصادی و سیاست‌های استراتژیک کشور است
برنامه الگوی کشت در واقع برنامه ریزی اصولی برای ظرفیت واقعی بخش کشاورزی است و تولید در مکان‌های صحیح در بازه‌های زمانی مشخص را ترویج می کند، بنابراین هدف از تدوین و اعلام برنامه الگوی کشت در گام نخست انجام نوعی از آمایش سرزمین در بخش کشاورزی است.
اینکه ما چقدر الگوی کشت خود را با ذخیره آب در کشور تطبیق می‌دهیم مسئله بسیار تامل برانگیزی است.
در حال حاضر حدود ۴۰ درصد انرژی و ۴۴ درصد پروتئین مصرفی جامعه ایران با مصرف مستقیم گندم و فرآورده‌های آن تأمین می‌شود که این موضوع نشان می‌دهد در برنامه‌ریزی الگوی کشت این سهم می‌بایست مد نظر قرار گیرد. در حوزه حبوبات نیز با تکیه بر ظرفیت دیم و تغییر تکنولوژی علاوه بر تولید، امکان صادرات هم خواهیم داشت.
در این میان نقش تکنولوژِی بسیار مهم و قابل تامل است چرا که با تغییر تکنولوژی تولید و رواج کشت ارقام علوفه‌ای جدید می‌توانیم به تغییرات نسبتاً بزرگی در این حوزه دست پیدا کنیم.
امروزه زبان مشترک بین کشاورزان و برنامه‌های عمرانی، بازده اقتصادی و پایداری تولید است . در این میان بازده اقتصادی همواره اهمیت بیشتری دارد چرا که کشاورزی در شرایط امروز قطعاً یک بنگاه اقتصادی پیچیده اقلمداد می شوند.
سرویس خبری : کشاورزی و باغبانی
