مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران روز چهارشنبه گفت که امسال کار برداشت شالی در حدود ۹۵ درصد از شالیزارهای استان به صورت مکانیزه انجام شد که نتیجه آن کاهش هزینه تولید برای کشاورزان بوده است.
خلیل حقیقی افزود : اگر چه سایه تنش و استرس کم آبی در شرق مازندران بر روی دو هزار هکتار از شالیزارهای شهرستان گلوگاه در شرقی ترین نقطه استان سایه افکنده بود ولی گزارشی از رها شدن زمین شالیکاری در سال جاری نداشته ایم.
وی علت حفظ شدن شالیزارهای مازندران از تنش خشکسالی را هشدار بموقع شرکت آب منطقه ای و جهاد کشاورزی نسبت به کمبود آب بویژه در شرق استان اعلام کرد و گفت که این هشدارها سبب شد تا کشاورزان به جای برنج ، کشت جایگزین انام د هند.
حقیقی افزود که امسال در حدود ۳۰۰ هکتار از شالیزارهای شرق مازندران به جای برنج ، سویا ، پنبه و علوفه کشت شد.
مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران وضعیت تولید شلتوک کشت اول در استان را به لحاظ کیفی مطلوب توصیف کرد ولی توضیح داد : به دلیل شدت گرمای هوا در اواخر روزهای خوشه گیری ، میزان محصول تولیدی در برخی از مناطق استان دو تا سه درصد در هکتار نسبت به سال قبل کاهش داشت که در مجموع بسیار ناچیز بوده است.
وی با اعلام این که سطح زیر کشت اول برنج در استان نسبت به سال گذشته تفاوت زیادی نداشت ، گفت : امسال کشت ارقام پرمحصول حدود ۱۸ هزار هکتار بیشتر از پارسال بود و از حدود ۴۶ هزار هکتار ارقام پرمحصول و میان رس سال گذشته ، به حدود ۶۵هزار هکتار در سال جاری افزایش یافت و افزایش سطح زیر کشت همین ارقام پرمحصول سبب شد تا کاهش دو تا سه درصدی میزان تولید ارقام محلی به خاطر تنش خشکسالی جبران شود.
افزایش سطح زیر کشت خشکهکاری
مدیر زراعت کشاورزی مازندران همچنین از استقبال شالیکاران استان به روش خشکه کاری برنج در سال جاری خبر داد و گفت که امسال در ۳۰ هکتار از اراضی بهشهر و گلوگاه در شرق استان به روش خشکه کاری برنج کشت شد.
وی با اعلام این که ۲۸ هکتار از خشکه کاری برنج مربوط به شهرستان بهشهر بود ، افزود که در مجموع امسال هشت هکتار بیشتر از سال گذشته به روش خشکه کاری در مازندران برنج کشت شده است.
خشکه کاری شالی با روش بذرپاشی به جای کشت سنتی – غرقابی راهکاری برای مقابله باکم آبی است و در این روش کشت شالی به شیوه بذرپاشی مانند غلات انجام می شود .
شیوه کشت کنونی شالی در مناطق شمالی مازندران، گیلان و بخشی ازگلستان به روش سنتی – غرقابی است یعنی در هر هکتار به روش سنتی بین ۱۲ تا ۱۵ هزار مترمکعب و در برخی از مناطق استان تا ۱۸ هزار مترمکعب آب نیاز دارد.
در روش سنتی ابتدا بذر شالی در خزانه کشت و بعد از حدود یک ماه در زمین غرقابی نشاء می شود، اما در شیوه خشکه کاری بذر شالی در زمین اصلی که شخم زده شده همچون بذر دیگر محصولات پاشیده و کشت می شود.
حقیقی کشت برنج به روش خشکه کاری را یکی از راه های غلبه بر کم آبی دانست و گفت : کاهش مصرف انرژی و حفظ سلامت کشاورزان، کاهش ۴۰ درصدی هزینه کارگری، مصرف بذر، آماده سازی زمین، حفظ خاک، یکنواختی در سبز شدن مزرعه و رسیدن یکنواخت محصول و امکان استفاده آسان تر از کمباین برای برداشت، جلوگیری از هدر رفتن کود و افزایش اکسیژن خاک از مزایای این روش کشت شالی است.
وضعیت مناسب کشت دوم و دونوچ
مدیر زراعت کشاورزی مازندران همچنین با اعلام این که کشت دوباره برنج امسال به دلیل محدودیت منابع آبی کمتر شده است ، گفت : شالیزارهایی که قبل از دهه اول مرداد کشت مجدد شالی را انجام داداه اند ، اکنون در مرحله خوشه گیری قرار گرفته است که با توجه به شرایط مناسب آب و هوایی امیدواریم به تولید محصول خوبی برسیم.
وی سطح زیر کشت مجدد شالی در مازندران را امسال حدود ۲۰ هزار هکتار اعلام کرد و افزود : به دلیل مشکلات کم آبی کشت دوم برنج به روش دونوچ یا پرورش ساقه شالی نیز امسال در حدود ۵۰ هزار انجام شد که در هر دو روش با کاهش سطح مواجه هستیم.
کشت دوم برنج به دو صورت « نشای مجدد » و « دونوچ » یا رتون انجام می شود. در روش اول کشاورزان اقدام به آماده سازی دوباره شالیزار کرده که نیاز آبی آن همانند کشت اول بالا است و در روش دوم ساقه های باقی مانده از کشت نخست دوباره جوانه زده و پرورش داده می شود که نیاز به آب ان کمتر است.
مازندران دارای ۴۶۰ هزار هکتار اراضی زراعی و باغی است و بنا بر آمارها سالانه در این استان بیش از یک میلیون تن برنج سفید تولید می شود که برابر ۴۲ درصد نیاز کشور به این محصول است.