چه برنامه هایی پشت پرده عدم تحقق برنامه های خودکفایی یا کاهش خود اتکایی به روغن وجود دارد چرا با وجود وابستگی 93 درصدی به واردات، مصرف روغن در کشور دو برابر کشورهای اروپایی است؟
آیا ارتباطی بین تبلیغات گسترده انواع روغن های وارداتی و افزایش مصرف آن در داخل وجود دارد، اصولا چرا این همه تبلیغات برای روغن های وارداتی انجام می شود که به گفته پزشکان و متخصصان سلامتی مردم را به شدت تهدید می کند و ریشه بسیاری از بیماری های قلبی، کبدی و مغزی و غیره را می توان در مصرف بیش از اندازه روغن جستجو کرد.
سید مجتبی خیام نکویی معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت:« درحالی‌که 93 درصد در تامین روغن وابسته به واردات هستیم، اما دو برابر کشورهای دیگر یعنی 23 کیلوگرم در سال مصرف می‌کنیم».
وی افزود: «این در حالی است که 20 درصد از کل واردات بخش کشاورزی که حدود 16 میلیارد دلار است، مربوط به واردات روغن می شود».
چندین دهه است که وزارت جهاد کشاورزی برنامه های خود کفایی برای دانه های روغنی تدوین می کند اما هیچگونه پیشرفتی طی این مدت در کاهش وابستگی نداشته است، برخی مسئولان بارها اعلام کرده‌اند که دست های پنهانی وجود دارد که مانع تحقق برنامه های خودکفایی یا افزایش خود اتکایی روغن در داخل می شود.
سالهای متمادی برای و اردات روغن ارز دولتی 4200 تومانی پرداخت می شد، به اذعان کارشناسان محصولاتی که ارز دولتی دریافت می کردند، تقاضا برای واردات آن هم بیشتر می شد، واردات ها بیشتر انحصاری و دست چند فرد بود که روغن و نهاده هم جزوی از واردات های انحصاری است به طوری که در دولت دوازدهم از مسئولان ارشد وزارت جهاد کشاورزی پرونده فساد در حوزه واردات داشتند.
رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشا ورزی می گوید: سالانه حدود سه میلیارد دلار تنها برای واردات روغن ارز از کشور خارج می شود.
حا ل مسئولان وزارت جهاد کشاورزی باید اعلام کنند که دلیل عدم تحقق برنامه خود کفایی دانه های روغنی که چندین بار متوالی با شکست مواجه شده چیست؟ چرا در کشوری با این همه تنوع آب وهوایی که امکان هر گونه کشتی وجود دارد، چندین دهه است بیش از 90 درصد وابسته به واردات هستیم، چرا با وجود این همه وابستگی میزان مصرف در کشور هم دوبرابر کشورهای دیگر است؟ آیا دست های پشت پرده ای وجود دارد که منافع آنها ایجاب می کند ما همواره وابسته به واردات روغن باشیم؟
