در دنیای امروز با رشد تکنولوژی بخواهیم به همان شیوه سنتی و گذشته عمل کنیم؛ بسیاری از فرصت‌های پیش رو را به سرعت از دست خواهیم داد. داشتن ناوگانی مجهز و بدون عیب از هزینه‌های اضافی و بی‌مورد جلوگیری خواهد کند. به علاوه آموزش پرسنلی که در خصوص حمل و نقل کالا و یا خدمات مشغول به کار است از اهمیت بالایی برخوردار بوده و زمینه‌ساز موفقیت‌هایی نیز خواهد بود. همچنین دولت و مسئولان محترم نیاز است تا با حمایت بیشتر از این بخش و فراهم کردن زیرساخت‌ها و تسهیلات لازم برای رفع مشکلات ناوگان حمل و نقل به توسعه و رونق هرچه بیشتر صنعت پخش در کشور کمک کند.
متاسفانه در کشور ما تمایل شرکت‌های پخش به خرید و فروش برندهای خاص، موجب انحصاری شدن بازار و متضرر شدن سایر تولیدات می‌شود. در کشورهای خارجی و پیشرفته، طیف گسترده‌ای از خریدها، به صورت آنلاین و اینترنتی انجام می‌شود و سیستم پخش این کشورهای پیشرفته به گونه‌ای است که کالا را به دست مشتری نهایی می‌رساند که همین امر لزوم وجود عمده‌فروش و خرده‌فروش را تا حد زیادی از بین برده است.
استفاده از فناوری‌های جدید در صنعت پخش به ویژه کالاهای سلامت محور از مواد بسیار مهم و کلیدی در این حوزه محسوب می‌شود و حوزه پخش باید ضمن توجه به تجارت الکترونیک، به ضابطه‌های جهانی نظام توزیع نزدیک شود.
شرکت‌های پخش می‌بایستی با توزیع کارآمد و کاهش هزینه‌های ترابری خود، برنامه‌ریزی برای مدیریت هدفمند منابع و سرمایه‌های انسانی و مدیریت صحیح ارتباط با مشتریان و استفاده از تجهیزات پیشرفته برای افزایش سرعت عمل در فروش و توزیع خود، توجه ویژه به تجارت الکترونیک، فروش آنلاین و فروشگاه‌های مجازی و مدیریت شفاف و کارآمد فرایندهای مالی و اقتصادی خود در کنار مدیریت اطلاعات یک‌پارچه و سرمایه‌گذاری در بخش تحقیق و توسعه، خود را با ضابطه‌های جهانی تطبیق دهند و خود را برای نزدیک کردن به استانداردهای جهانی نظام توزیع آماده کنند.
صنعت توزیع کشور همواره شاهد تولد شرکت‌های پخش مستقل برای مجتمع‌های تولیدی بزرگ، متوسط و بعضاً کوچک است.
شرکت‌های تولیدی بزرگ که دارای شبکه‌های توزیع مستقل هستند، معمولاً از برندهای معتبرتر و حضور فعال‌تری در بازار برخوردارند و سودهای کلانی از محل فروش محصولات برای کارخانه‌های خود ایجاد می‌کنند. در حالی که شرکت‌هایی که با شبکه‌های توزیع دیگر فعالیت دارند، از این مزیت‌ها برخوردار نیستند و یا کم بهره‌اند و هزینه‌های سرسام آوری را برای توزیع محصولات و تقویت جایگاه برند خود در بازار می‌پردازند.
اساساً مجتمع‌های تولیدی در ایجاد شبکه‌های توزیع مستقل، به دنبال کسب سود نیستند، زیرا توزیع قوی کالاهای تولیدی شرکت‌های تحت پوشش این مجتمع‌ها با هزینه‌های نسبتاً معقول، باعث حضور مناسب در سطح بازار، جای گرفتن کالاها در قفسه فروشگاه‌ها در نقاط مختلف بازارهای هدف، افزایش حجم فروش محصولات مجتمع‌های تولیدی به میزان قابل قبول، کنترل دائم و آسان بازارهای هدف و کنترل وضعیت بازگشت سرمایه و کاهش ریسک‌های مرتبط با آن که یکی از مهم‌ترین مسائل شرکت‌های تولیدی در ایران است می‌شود. این مزایا ایجاد شبکه‌های توزیع مستقل را حتی در صورت زیانده بودن برای آنها منطقی و توجیه‌پذیر کرده است.
یکی از مهم‌ترین مشکلات در این صنعت این است که شرکت‌های پخش کارهای متفاوتی انجام می‌دهند و علت این مشکل، رکود اقتصادی است و وجود تقاضا بیشتر از عرضه از لازمه‌های رونق در این صنعت است. همچنین رقابت ناسالم یکی از عوامل رکود صنعت پخش است.
جهت بهبود جایگاه صنعت پخش و نحوه توزیع علمی و اقتصادی باید برنامه‌ریزی دقیق‌تری توسط شرکت‌های پخش و مدیران ارشد آن صورت پذیرد تا وضعیت سودآوری و جذب سرمایه‌گذاری در این صنعت نیز همانند جایگاه آن در زنجیره عرضه، از رشد و توسعه بالاتری بهره‌مند شود. شرکت‌های پخش می‌بایست بیش از گذشته به برنامه ریزی‌های پایه‌ای و زمانبندی شده توجه کنند و سعی کنند با بهبود فرایندهای اجرایی و بروز رسانی چرخه اجرایی عملیات سازمان خود را پر سودتر کنند.
بدیهی است موفقیت صنعت پخش در ایران به کمک، حمایت، ارائه تسهیلات و رفع موانع و مشکلات و نگاه ویژه دولت، مسئولان و تعامل هرچه بیشتر سازمان‌های ذیربط با فعالان این حوزه نیاز دارد. تعاملات مثبتی در این راستا صورت گرفته ولی هنوز جای بیشتری برای کار وجود دارد و این صنعت نسبتا نوپا در کشور به توجه و نگاه ویژه‌تری نیاز دارد.
سرویس خبری :فناوری غذا و بخش صنعت
