این یافته حتی پس از اینکه محققان سایر مسائل سلامت مانند اضافه وزن، ورزش نکردن یا سیگار کشیدن و مصرف نوشیدنی‌های الکلی را در نظر گرفتند، ثابت شد.
دکتر «لو چی»، سرپرست تیم تحقیق از مرکز تحقیقات چاقی دانشگاه تولان در نیواورلئان، گفت: «نتیجه این یافته‌ها این است که افزودن نمک به غذاها با افزایش خطر بیماری مزمن کلیوی در جمعیت عمومی مرتبط است.»
چی و همکارانش اخیراً مطالعاتی را منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد افزودن نمک به وعده‌های غذایی، احتمال ابتلاء به بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و طول عمر افراد را کاهش می‌دهد.
در مطالعه جدید، آنها داده‌های بیش از ۴۶۵۰۰۰ نفر با میانگین سنی ۵۶ سال را تجزیه و تحلیل کردند که هنگام ثبت نام، بیماری کلیوی نداشتند. سلامت و سبک زندگی شرکت کنندگان از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۳ پیگیری شد.
به گفته محققان، بیش از ۲۲۰۰۰ مورد بیماری کلیوی در طول دوره مطالعه تشخیص داده شد.
در مقایسه با افرادی که هرگز یا به ندرت به غذای خود نمک اضافه می‌کردند، احتمال ابتلاء به مشکلات کلیوی در افرادی که این کار را انجام می‌دادند بیشتر بود. این خطر با دفعاتی که افراد از نمک خوراکی استفاده می‌کردند افزایش می‌یافت.
برای مثال، در مقایسه با افرادی که هرگز نمک مصرف نمی‌کردند، افرادی که گفتند «گاهی» نمک اضافه می‌کردند، ۴ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به بیماری کلیوی بودند. افرادی که معمولاً نمک اضافه می‌کردند، ۷ درصد بیشتر در معرض خطر بودند و کسانی که «همیشه» نمک اضافه می‌کردند، ۱۱ درصد خطر در آنها افزایش یافت.
محققان خاطرنشان کردند که مسائل فیزیولوژیکی زیادی وجود دارد که مصرف زیاد سدیم را با عملکرد ضعیف کلیه مرتبط می‌کند، از جمله تغییرات هورمونی و افزایش استرس اکسیداتیو در اندام‌های دوقلو.
به گفته محققان، یافته‌های آنها از کاهش افزودن نمک به غذاها به عنوان یک راهکار مداخله‌ای بالقوه برای پیشگیری از بیماری مزمن کلیوی حمایت می‌کند.
