شاید مهمترین مزیت تشکیل کنسرسیومهای صادراتی، افزایش قدرت رقابتپذیری در بازارهای بینالمللی باشد. با تجمیع منابع مالی، دانش فنی، و ظرفیتهای تولیدی، شرکتهای عضو کنسرسیوم میتوانند در مقیاسی بزرگتر عمل کرده و در برابر رقبای قدرتمند جهانی قد علم کنند. این امر به ویژه در صنایعی که نیازمند سرمایهگذاریهای سنگین در بازاریابی، تحقیق و توسعه، و ایجاد شبکههای توزیع گسترده هستند، اهمیت بسزایی دارد.
صادرات، به خودی خود، مستلزم صرف هزینههای قابل توجهی در زمینههای مختلف از جمله تحقیقات بازار، بازاریابی و تبلیغات بینالمللی، حمل و نقل و لجستیک، و امور حقوقی و گمرکی است. با تشکیل کنسرسیوم، این هزینهها بین اعضا تقسیم شده و بار مالی هر یک از شرکتها به طور چشمگیری کاهش مییابد. علاوه بر این, کنسرسیومها میتوانند به طور جمعی به منابعی دسترسی پیدا کنند که برای هر یک از اعضا به صورت انفرادی امکانپذیر نبوده است، مانند تسهیلات مالی بزرگتر، اطلاعات بازار تخصصی، و شبکههای توزیع بینالمللی.
حضور در بازارهای بینالمللی همواره با ریسکهایی همراه است. عدم آشنایی با قوانین و مقررات بازار هدف، تفاوتهای فرهنگی و زبانی، و نوسانات اقتصادی و سیاسی، از جمله این ریسکها هستند. کنسرسیومهای صادراتی با تجمیع دانش و تجربه اعضا، میتوانند این ریسکها را به طور قابل ملاحظهای کاهش دهند. همچنین، فعالیت تحت یک نام تجاری مشترک و با پشتوانه چند شرکت، میتواند اعتبار و اطمینان بیشتری را در نظر خریداران خارجی ایجاد کند.
فعالیت در قالب کنسرسیوم، فرصتی ارزشمند برای تبادل دانش و تجربیات میان شرکتهای عضو فراهم میکند. یادگیری از موفقیتها و شکستهای یکدیگر، آشنایی با بهترین شیوههای صادرات، و ارتقای مهارتهای بازاریابی و فروش بینالمللی، از جمله مزایای غیرمستقیم عضویت در کنسرسیومهای صادراتی است.
تشکیل کنسرسیومهای صادراتی، یک راهبرد هوشمندانه و کارآمد برای توسعه صادرات و حضور موفق در بازارهای جهانی است. این ساختار همکاری، با ایجاد همافزایی میان توانمندیهای شرکتهای عضو، میتواند قدرت رقابتپذیری را افزایش داده، هزینهها را کاهش دهد، ریسکها را مدیریت کند، و دسترسی به بازارهای جدید و متنوع را تسهیل نماید. در دنیای پیچیده و پویای تجارت بینالملل، اتحاد و همکاری، کلید دستیابی به موفقیت پایدار است و کنسرسیومهای صادراتی، نمادی بارز از این اصل مهم به شمار میروند.
منبع: ایونا