با گذشت نزدیک به دو ماه از سخنرانی “جوزپ بورل” در جمع دانشگاهیان بلژیک، واکنش بعدی او به انتقادات و به ویژه نحوه عذرخواهی اجباری اش که با تکرار توصیف‌های نژادپرستانه همراه بود، خشم مجدد منتقدان و مخالفان نژادپرستی را برانگیخت و باعث شد اعتراض‌ها به ترویج این دیدگاه در محافل علمی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به شکلی عمیق‌تر ادامه یابد.
واکنش‌ها به توصیف اروپا به عنوان یک باغ آباد و نامیدن سایر جوامع به عنوان جنگل‌هایی عقب مانده و دور از فرهنگ و تمدن که در متن عذرخواهی جوزپ بورل نیز تکرار و تائید شد، آنچنان گسترده و چالش برانگیز بوده که به محض جستجوی نام “جوزپ بورل” در گوگل، کلمات “باغ” و “جنگل” به عنوان نخستین پیشنهاد برای تکمیل عبارت جستجو نمایان می‌شود که نشان دهنده پرتکرار بودن موضوع جستجو شده درباره بورل در فضای مجازی است.
از سوی دیگر، کنکاش کاربران درباره این موضوع و جستجوی کلمات و عبارات مشابهی مانند باغ اروپا باعث دیده شدن مطالب دیگری در این زمینه شده که یکی از پربازدیدترین آنها، گزارش مشاور دبیرکل و گزارشگر سازمان ملل از وضعیت مزارع بزرگ اروپا است.
الیویه دی شوتر، حقوقدان بلژیکی و گزارشگر سازمان ملل در امور فقر و حقوق بشر، مدت‌ها زودتر از بورل از اصطلاح باغ برای اروپا استفاده کرده و با حیرت انگیز توصیف کردن آنچه به چشم خود در این باغ دیده است، خواهان توجه جدی دولتمردان اروپایی و نهاد‌های بین المللی به وضعیت کسانی که برای آباد کردن این باغ، برده وار بکار گرفته می‌شوند، شده است.
این استاد دانشگاه به ویژه درباره شرایط وحشتناک کارگران زن در مزارع اروپایی هشدار داده و تاکید کرده است؛ کسانی که بیش از نیمی از میوه و سبزیجات اروپا را تولید می‌کنند، باوجود چندین دهه استثمار و بهره کشی، فرصتی برای شکایت و حتی مطالبه دستمزد خود نداشته و ندارند.
دی شوتر که به نظر می‌رسد نخستین مقام اروپایی است که توانسته وارد مزارع اسپانیا یا فرانسه شود، پس از مشاهده محل نگهداری کشاورزان مهاجر، آنچه را که مشاهده کرده بود “تکان دهنده‌ترین منظره‌ای که تاکنون دیده است” توصیف کرده و نوشته است که آنها به کار اجباری وادار می‌شوند و هیچ خبری از استانداردهای بین المللی حقوق بشر و حتی قوانین عادی نیست.
گزارشگر سازمان ملل ضمن هشدار به دولت‌های اروپایی برای رسیدگی فوری به این اوضاع، از مقامات کشور‌هایی که وضعیت مهاجران و اتباع خود در باغ اروپا را پیگیری نمی‌کنند نیز به شدت انتقاد کرده است.
دی شوتر به ویژه از دولت مراکش به دلیل در نظر نگرفتن حاکم بودن قانون جنگل در باغ اروپا انتقاد کرده و نوشته است: مراکش به سبب انجام ندادن اقدامات لازم برای اطمینان از رعایت حقوق مهاجرانش در اسپانیا بسیار مقصر است.
این حقوقدان بلژیکی با تاکید بر اینکه سوءاستفاده و استثمار از مهاجران، به طور سیستماتیک انجام می‌شود، عمده‌ترین عوامل تداوم این روند طی چندین دهه را، باور‌ها و اطلاعات نادرست و تحریف شده مهاجران از وضعیت کار و زندگی در اروپا قبل از مهاجرت و همچنین، حاکم بودن قوانینی که به مهاجران اجازه تشکیل اتحادیه یا تشکل یا مجموعه‌ای برای پیگیری حقوق نمی‌دهد دانسته است.
