محمد حسین عزیزی با بیان اینکه میزان صادرات صنعت غذا در سال حدود ۵ میلیارد دلار است، گفت: محصولاتی چون پسته، زعفران، خرما بیشتر به صورت خام صادر می‌شود که البته بسته‌بندی و بعضی تبدیل‌های اولیه روی آنها انجام می‌شود. همچنین صادرات محصولاتی مانند لبنیات، شیرینی، شکلات، میوه و صیفی و محصولات شیلاتی نیز داریم که در سال‌های مختلف دچار نوسان شد.
وی ادامه داد: صادرات ما غالبا به کشورهای همسایه مانند عراق، روسیه، افغانستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس است؛ اما به بعضی کشورهای اروپایی، چین و حتی آمریکا و کانادا نیز این صادرات انجام می‌شود.
رئیس هیات مدیره انجمن متخصیص علوم و صنایع غذایی ایران با بیان اینکه در صنعت غذا هزینه تولید محصولات غذایی بسیار گران شده، گفت: بر اساس گزارش‌های مرکز آمار در سال‌های قبل ۲۵ درصد درآمد خانوار صرف غذا می شد، ولی به نظر می رسد که این عدد به ۵۰ درصد رسیده، یعنی ۵۰ درصد درآمد خانوار صرف غذا می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ارزان‌سازی غذا برای اینکه در دسترس همه قرار گیرد مساله مهمی است، گفت: یکی از موضوعاتی که می‌تواند به ارزانتر شدن غذا کمک کند ارزش افزوده است. اگر دولت بتواند آن را کم یا حذف کند در قیمت مواد غذایی تاثیر قابل توجهی خواهد داشت. کارخانه‌ها نیز سالهاست که به دنبال این موضوع هستند و چندین بار نیز حذف ارزش افزوده از مواد غذایی در مجلس مطرح شده، ولی هنوز به نتیجه‌ای نرسیده است.
این کارشناس صنعت غذا تصریح کرد: غذاهای اصلی نباید شامل ارزش افزوده شود. در کشورهای دیگر هم همینطور است. مثلا برخی پنیرها و مواد غذایی اصلی مانند نان، مرغ، تخم مرغ و… و. که مورد مصرف عامه مردم هستند ارزانتر و مورد حمایت است و برخی دیگر گرانتر هستند و مورد حمایت یارانه‌ای قرار نگرفته‌اند.
عزیزی با بیان اینکه در کل دنیا صنایع بزرگ در بخش غذایی موفق‌تر هستند، گفت: صنایع کوچک معمولا به صورت زنجیره‌ای هستند و برخی از آنها برای صنایع بزرگ کار می‌کنند. یعنی کوچکترها کارگزار بزرگترها هستند. در مجموع می توانیم بگوییم کارخانه‌های بزرگ موفق‌ترند، زیرا می‌توانند مواد اولیه خودشان را نیز تولید کنند.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به این سوال که آیا امکان افزایش سرمایه‌گذاری در بخش صنایغ غذایی وجود دارد؟ گفت: چون کارخانه‌های بسیاری در این بخش وجود دارد فرصت سرمایه‌گذاری زیادی وجود ندارد، مگر اینکه این سرمایه‌گذاری در جهت ورود تکنولوژی جدید یا خاص یا تامین مواد اولیه باشد. مثلا می‌توانیم در بخش مواد افزودنی شامل آنزیم‌ها، رنگ‌ها، اسانس‌ها، طعم دهنده‌ها و نگهدارنده‌ها سرمایه‌گذاری انجام دهیم و اگر کسی در این زمینه‌ها با قدرت وارد شود موفق خواهد شد.
