«خشنود علیزاده» روز یکشنبه افزود: زراعت دیم با استفاده از آب باران یا «آب سبز» به دنبال تولید محصول اقتصادی و تامین امنیت غذایی است و نباید تصور شود که به دلیل متغیر بودن توزیع باران و تغییر اقلیم در مناطق خشک و نیمه‌خشک، تولید در شرایط دیم پایدار نیست.
وی اضافه کرد: موضوعی که به این تصور نادرست دامن می‌زند، این است که در زراعت آبی همه‌چیز تحت کنترل قرار دارد و به نظر می‌رسد که همیشه تولید پایداری در کشت آبی خواهیم داشت، در حالی که این گونه نیست.
رئیس موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور ادامه داد: این نتیجه‌گیری از نوسان سالیانه و روند تغییر در کوتاه‌مدت شاید در نگاه نخست درست به نظر برسد، اما در بلندمدت کاملا برعکس است.
«علیزاده» بیان کرد: اغلب دو واژه ثبات و پایداری به صورت مترادف به کار می‌رود اما اصولا ثبات برای کوتاه‌مدت و پایداری برای بلندمدت کاربرد دارد؛ بر همین اساس اگر بارندگی نوسان داشته و رو به کاهش باشد، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که زراعت آبی (در کوتاه مدت) ثبات تولید دارد و در زراعت دیم به خصوص اگر با رعایت اصول فنی و جزئیات مربوطه نباشد، ثبات وجود ندارد.
وی اضافه کرد: اما اگر بارش کم و میزان خرج آب بیش از دخل آن باشد، در بلندمدت نمی‌توان آب مورد نیاز برای زراعت آبی را تضمین کرد و بی‌شک منابع آب موجود باید به تامین نیاز شرب و مصارف ضروری جوامع انسانی اختصاص داده شود بنابراین تولید در زراعت آبی در بلندمدت پایدار نیست.
رئیس موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور اظهار داشت: همانگونه که در خشکسالی‌های اخیر به ویژه خشکسالی استثنایی سال زراعی گذشته به اثبات رسید، امکان تداوم تولید اقتصادی در شرایط دیم با استفاده از ارقام جدید و بسته‌های زراعی مورد توصیه این موسسه محرز است.
«علیزاده» ادامه داد: با معرفی ارقام متحمل به شرایط تغییر اقلیم، این اطمینان وجود دارد که با وجود نوسان‌های بارش، به ویژه در یک منطقه خشک و نیمه‌خشک، تولید پایدار فقط در زراعت دیم امکان‌پذیر بوده و زراعت دیم، تضمین‌کننده امنیت غذایی کشور در بلندمدت است.
رئیس موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور چندی پیش با اشاره به یکی دیگر از تصورهای نادرستی که در برخی از کشاورزان وجود دارد، تاکید کرده بود که زراعت دیم به هیچ وجه دیمی نیست.
