یکی از روزهای دومین ماه بهار است. برداشت گوجه فرنگی روزهای آخر خود را در استان بوشهر سپری می‌کند.
کارگران مشغول چیدن گوجه‌هایی هستند که بر روی زمین همچون یاقوت می‌درخشند. عرق روی پیشا‌نی‌‌‌شان نشان از فعالیت طاقت‌فرسایشان در گرمای ۴۰ درجه و رطوبت بالا خبر می‌دهد. بهار برای کشاورزان گوجه‌کار استان بوشهر بیشتر به تابستان شباهت دارد.
به نظر می‌رسید گونه‌های آقای حاجب، از کشاورزان بخش شبانکاره به علت رسیدن فصل برداشت محصول زمینش گل انداخته و به رنگ گوجه در آمده است، اما طولی نکشید که متوجه شدم صورتش را با سیلی، سرخ نگه داشته است.
وقتی با او هم‌کلام شدم، گفت: چه گل انداختن صورتی، چه محصولی. هر چه داشتم و نداشتم را هزینه کردم و گوجه فرنگی کاشتم، اما حالا قیمت گوجه فرنگی به حدی پایین است که پول سبدش را هم در نمی‌آورد. من هم مجبورم محصول درجه یک را به جای گوجه فرنگی درجه سه بفرستم کارخانه رب.
این کشاورز ادامه داد: مانده‌ام چه کنم برداشت که برایم سودی ندارد، ولی دلم هم نمی‌آید محصولی که حدود چهار ماه برایش زحمت کشیده‌ام را ول کنم و دست‌هایم را در جیبم بگذارم و بکشم کنار.
حاجب اشاره کرد: گوجه فرنگی شده کیلو ۲ هزار تومان. وقتی هزینه کارگر، کاشت و سبد را حساب می‌کنم می‌بینم حداقل باید کیلویی۲۸۰۰ بفروشم تا تازه ضرر نکنم. ترجیح می‌دهم همه را به عنوان گوجه ربی بفروشم تا برایم به صرفه باشد. چون پول سبد را نمی‌خواهم بدهم و نیازی هم به کارگرانی که بخواهند گوجه‌فرنگی‌ها را از لحاظ کیفیت طبقه بندی کنند، ندارم. همه را یکجا می‌دهم کیلویی ۹۰۰ تومان.
به سراغ کشاورز دیگری رفتم، او هم که از وضعیت برداشت ناراضی است، گفت: برداشت گوجه فرنگی را متوقف کردم البته دیگر محصول زیادی هم باقی نمانده بود. هیچی دستم را نگرفت حتی نصف هزینه‌ای که کرده بودم هم در نیامد. پشیمانم کاش از اول محصول دیگری کاشته بودم، دوستانم می‌گفتند برداشت پاییزه برایشان سود خوبی داشته است. من هم دل را به دریا زدم و گوجه فرنگی کاشتم، اما قیمت پایین آمد و مجبور شدم همه را روانه کارخونه رب کنم.
شنیدن این حرف‌ها از کشاورزان استانی که تولیدکننده نخست خارج از فصل گوجه فرنگی و اولین تولیدکننده نشای گلخانه‌ای این محصول در کشور است، هم ناراحت کننده است و هم شاید کمی عجیب. آخر چطور می‌شود که وضعیت این‌طور باشد و کشاورزان این استان سال‌های متمادی به کاشت این محصول بپردازند؟!
مزارع گوجه فرنگی در شهرستان‌های دشتی، دیر، کنگان، جم، دشتستان و تنگستان هر ساله از پاییز تا بهار محصول می‌دهند. البته زمان رسیدن محصول هر مزرعه‌ای بستگی به زمان کشت نشاء دارد.
گوجه فرنگی پاییزه بوشهر شهرت بیشتری دارد و این استان را به قطب تولید گوجه فرنگی خارج از فصل هم تبدیل کرده است زیرا درست در زمانی که نقاط مختلف کشور هوایشان رو به سردی می‌رود، کشاورزان بوشهری از هوای گرم جنوب برای تولید گوجه فرنگی بهره می‌برند.
به سراغ معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر رفتم تا کمی بیشتر درباره این محصول که بعد از خرما در این استان بیشترین سطح زیر کشت را دارد، بدانم.
فصل برداشت گوجه فرنگی هفته آینده پایان می‌یابد
از خسرو عمرانی درباره وضعیت کاشت و برداشت گوجه فرنگی در استان بوشهر پرسیدم که این گونه پاسخ داد: در فصل زراعی امسال یعنی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در ۱۱ هزار و ۳۰۰ هکتار از اراضی استان گوجه فرنگی کاشته شد و برداشت این محصول با پیش‌بینی ۵۸۰هزار تن تا ۷ روز دیگر به پایان می‌رسد.
او ادامه داد: تاکنون ۵۷۰ هزار تن محصول برداشت شده است و تا هفته آینده برنامه به طور کامل محقق می‌شود.
معاون سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر افزود: برداشت گوجه فرنگی در استان بوشهر به دو دسته تقسیم می‌شوند دسته اول گوجه فرنگی خارج از فصل است که هر سال کاشت آن از مرداد شروع می‌شود و در آبان برداشت می‌شود به این کشت، کاشت پاییزه می‌گویند زیرا در فصل پاییز کشاورز محصول را برداشت می‌کند، دسته دوم کاشت بهاره است که عملیات کاشت در دی آغاز می‌شود و کشاورز در فروردین و اردیبهشت سال بعد محصول گوجه فرنگی را برداشت می‌کند.
کشاورزان در دی و بهمن گوجه‌فرنگی نکارند
گله‌مندی کشاورزان از وضعیت قیمت گوجه‌فرنگی را با عمرانی در میان گذاشتم و او در پاسخ گفت: ما همواره به کشاورزان توصیه کرده‌ایم که در دی و بهمن گوجه‌فرنگی نکارند زیرا این استان تولیدکننده گوجه فرنگی خارج از فصل است و اگر کشاورزی اقدام به تولید گوجه فرنگی در دی و بهمن کند به طور حتم با کاهش قیمت مواجه می‌شود زیرا زمان برداشت محصولش با اوج برداشت گوجه فرنگی در نقاط مختلف کشور همزمان می‌شود.
او افزود: گوجه فرنگی خارج از فصل با هدف تازه خوری تولید می‌شود، اما گوجه فرنگی تولید شده در فصل بهار تنها باید با هدف استفاده در صنایع رب تولید شود یعنی کشاورز باید تلاش کند میزان تولید را افزایش دهد تا بتواند با قیمت پایین‌تر هزینه‌ها را جبران کند.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر عنوان کرد: میزان برداشت گوجه فرنگی خارج از فصل ۵۰ تن در هکتار است در حالی که در کشتی که در بهاره برداشت می‌شود باید در هر هکتار ۸۰ تا ۱۰۰ تن گوجه فرنگی برداشته شود تا توجیه اقتصادی داشته باشد.
راهکار چیست؟
عمرانی، راه‌حل حمایت از کشاورزان را این گونه بیان کرد: ۲۰ تا ۳۰ درصد گوجه تولیدی در استان بوشهر از نوع درجه ۳ و مناسب استفاده در صنعت تولید رب است، پارسال در مقاطع مختلف با ممنوعیت صادرات رب گوجه فرنگی رو به رو شدیم، اما با پیگیری‌های انجام شده صادرات این محصول آزاد است و تاکنون همچنان انجام می‌گیرد.
او گفت: مسئولان تلاش می‌کنند تا بازار‌های هدف در کشور‌های مختلف فعال بمانند و از اعمال تعرفه‌های سنگین جلوگیری شود، همه این‌ها باعث حمایت از این صنعت و افزایش قیمت محصول تازه خوری گوجه‌فرنگی می‌شود و توان اقتصادی کشاورز را بالا می‌برد.
سرویس خبری : کشاورزی و باغبانی
