محسن هاشمی، قائم مقام مدیرعامل و معاونت اجرایی این شرکت دانش‌بنیان در گفت‌وگو گفت: گرایش جدیدی در دنیا در زمینه تولید محصولات زیست‌تخریب‌پذیر و همچنین توسعه فرآیند بازیافت محصولات پلیمری ایجاد شده است و در این راستا برخی از کشورهای اروپایی بر روی بازیافت محصولات پلاستیکی تمرکز کردند و برخی از کشورها مانند کشورهای آسیایی به سمت تولید محصولات نهایی از مواد زیست تخریب‌پذیر حرکت کرده‌اند.
وی ادامه داد: سال‌ها است که در ایران به تولید محصولات زیست‌تخریب‌پذیر در کشور در قالب محصولات کاغذی و گیاهی (ترکیبی از نشاسته و سایر مواد) توجه شده است و این در حالی است که ما در نتایج آزمایش‌هایی که روی این محصولات زیست تخریب پذیر انجام دادیم، مشاهده کردیم محصولات کاغذی مشکلی ندارند. ولی محصولاتی که به نام گیاهی در ایران عرضه شده‌اند، معمولا دارای ترکیبی از نشاسته و پلیمرها هستند و این امر موجب شده که چالش‌های محیط زیستی را ایجاد کنند؛ چرا که نشاسته نسبت به پلیمرها، زودتر تخریب می‌شود و پلیمری که قبلا به صورت یک محصول می‌توانستیم از محیط زیست جمع‌آوری کنیم و بازیافت کنیم، حالا با ترکیب شدن با نشاسته قابلیت بازیافت آن از دست رفته و همچنین در زمان تجزیه تبدیل به یکسری مواد پلیمری ریزدانه می‌شود.
قائم مقام این شرکت، محصولات زیست‌تخریب‌پذیر موجود در دنیا را بر پایه گیاهی، زیستی و یا حیوانی دانست و خاطر نشان کرد: ایران یک کشور کم آب است و از سوی دیگر تولیدات نشاسته کشور و دیگر مواد اولیه شامل باگاس ناچیز است، ولی از طرف دیگر ایران یک کشور نفت‌خیز با منابع بالای نفت و گاز است.
وی اضافه کرد: در حدود ۲۰ سال قبل یک تکنولوژی جدید ارائه شد که بر اساس آن از مواد پایه نفتی، محصولات زیست‌تخریب‌پذیر پلیمری را بتوان ساخت. در این فرآیند نفت تبدیل به یک نوع الکل می‌شود و از الکل محصولات پلیمری تولید می‌شود که قابلیت استفاده در صنعت پلاستیک را دارد.
هاشمی با تاکید بر اینکه این ترکیبات پلیمری در مدت ۶ ماه تا یک سال در طبیعت تجزیه شده و به محیط باز می‌گردند، گفت: این فناوری به‌ویژه برای کشور ما و کشورهای خلیج فارس که کشورهای نفتی هستند، انقلابی به شمار می‌رود.
معاون اجرایی این شرکت دانش‌بنیان با بیان اینکه توسعه این تکنولوژی از کشور چین آغاز شد و در سال‌های اخیر ظرفیت تولید این گونه مواد در چین به چند برابر رسیده است، گفت: این کشور گاز را از ما دریافت می‌کند و در پتروشیمی‌ها به مواد اولیه تبدیل می‌کند و سپس مواد واسط را به محصولات زیست تخریب‌پذیر تبدیل می‌کند.
وی یادآور شد: ترند جهانی روی این محصولات در حال افزایش است و کلیه کشورها به سمت این مواد می‌روند و ما نیز نباید از این روند عقب بمانیم.
تولید محصولات زیستی از نفت
هاشمی با اشاره به فرآیند مواد زیست تخریب‌پذیر پایه نفتی، توضیح داد: خاصیت این مواد به گونه‌ای است که نه فقط برای محصولات یک بار مصرف مانند کیسه‌های خرید، قاشق و چنگال، بلکه حتی در بخش کشاورزی نیز قابل استفاده هستند.
وی مزیت تولید این مواد اولیه در کشور را دارا بودن منابع گازی دانست که به وفور وجود دارد و الان تقریبا خام فروشی می‌شود.
مدت زمان چرخه جذب طبیعت
قائم مقام این شرکت دانش‌بنیان با اشاره به مدت زمان تخریب مواد زیست‌تخریب‌پذیر بر پایه نفتی در طبیعت، گفت: مواد زیست‌تخریب‌پذیر بر پایه نفتی ۶ ماه تا یک سال جذب طبیعت می‌شوند، ولی مواد فعلی بر پایه پلی پروپیلن و پلی استایرن است که به هیچ عنوان تجزیه نمی‌شوند و نیاز است که آنها بازیافت شوند.
وی در خصوص تجزیه محصولات تولیدشده با نشاسته، گفت: نشاسته خطر دو برابری دارد. نتایج آزمایشات ما نشان می‌دهد که تجزیه محصولات مبتنی بر نشاسته، آلودگی‌هایی را بر جای می‌گذارد و از آنجایی که گفته شده این محصولات مبتنی بر نشاسته هستند، کسی به دنبال جمع آوری آنها از محیط زیست و بازیافت آنها نمی‌رود و بعد از ۷ تا ۸ ماه مواد نشاسته‌ای آنها دچار تخریب شده و جذب طبیعت می‌شود، ولی مواد پلاستی آنها بر جای می‌ماند که حالا دیگر امکان جمع‌آوری و بازیافت هم ندارند.
هاشمی افزود: مواد پلاستیکی خوب است، مشروط بر اینکه بازیافت شوند؛ ولی وقتی محصولات بر پایه نشاسته بازیافت نشود، آلودگی آن در محیط بر جای می‌ماند.
وی ادامه داد: تکنولوژی تولید مواد زیست‌تخریب‌پذیر از گاز، انقلابی در این زمینه است. برای این امر در فاز اول مطالعاتی را روی پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر بر پایه نفت و گاز اجرایی کردیم و در این راستا از پروژه‌های دانشگاهی، مقالات و اساتید و دانشجویان فعال در این زمینه حمایت خواهیم کرد.
هاشمی با بیان اینکه فراخوان این حمایت منتشر شده است، گفت: تاکنون ۳ قرارداد حمایت از ۳ پایان‌نامه منعقد شده است. این پایان‌نامه‌ها در زمینه پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر هستند.
سرویس خبری: فناوری غذا و بخش صنعت
