پیمان فروهر از روند نزولی صادرات آب‌های بسته بندی طی ۱۰ سال گذشته خبر داد و گفت: بیشتر صادرات آب‌های بسته‌بندی بر بازارهای منطقه‌ای از جمله عراق، افغانستان، ازبکستان، ترکمنستان و کشورهای آسیای میانه متمرکز بوده، اما با افزایش کرایه‌های حمل، افزایش قیمت تمام شده به سبب بار مالی بانکی که برای رقبا وجود ندارد و همچنین التهابات جنگی و ناامنی در کشورهایی مثل عراق و افغانستان در مجموع باعث شده صنعت آب‌های بسته بندی در صادرات توفیق نداشته باشد.
وی افزود: از طرف دیگر تولیدکنندگان به قدری درگیر مسائل اقتصادی داخلی هستند که توانایی حضور در نمایشگاه‌های بین المللی را ندارند. البته در صورتی که فرهنگ مصرف آب بسته بندی و معیشت مردم بهبود پیدا کند، اگر تمام واحدهای تولیدی هم فعالیت کنند جوابگوی نیاز داخل نخواهند بود.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آب‌های معدنی و آشامیدنی صادرات سالانه آب‌های بسته بندی را کمتر از دو میلیون دلار عنوان کرد و گفت: در حال حاضر شرایط صادرات وجود ندارد و حتی یک عامل بانکی برای مانع صادرات بودن کافیست. این در حالی است که این وضعیت تسهیلات بانکی با نرخ بهره ۲۸ تا ۳۰ درصد در افغانستان و ترکیه اصلاً به این شکل نیست. بنابراین تولید کننده ایرانی، به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده، امکان رقابت ندارد.
به گفته وی در حال حاضر سالانه ظرفیت تولید ۲۰ میلیارد لیتر آب بسته بندی در کشور وجود دارد. این در حالی است که تولید داخل اکنون حدود ۲.۱ میلیارد لیتر است. بنابراین تولیدکنندگان با یک سوم یا یک چهارم ظرفیت فعالیت می‌کنند و خیلی از ایام سال ماشین آلات خود را خاموش می‌کنند، چراکه بازار کشش ندارد.
فروهر در در ادامه تاکید کرد که این صنعت به معیشت مردم وابستگی بالایی دارد و هر چقدر معیشت مردم تقویت شود، این صنعت رونق پیدا می‌کند.
