محمدجواد کرمی با اشاره به دوگانگی سیاست‌ها در حوزه نان، گفت: تولیدکنندگان نانهای فانتزی موافق آزادسازی نرخ آرد صنف و صنعت هستند؛ اما منتقد نحوه اجرای این طرح هستند چرا که آزادسازی آرد باید در همه حوزه‌های نان اعم از سنتی و صنعتی صورت می‌گرفت و محدود به نانوایان فانتزی نمی‌شد.
وی با بیان اینکه مردم توانایی خرید جنس گران در حوزه نان را ندارند، افزود: اگر سیاست اصلاح نظام یارانه‌ای همزمان برای نانهای سنتی نیز اعمال می‌شد اینگونه واحدهای تولیدکننده نانهای حجیم با مشکل مواجه نمی‌شدند.
این فعال صنفی افت فروش نانهای فانتزی را 60 تا 70 درصد دانست و افزود: هدف از اجرای این طرح مبارزه با رانت عنوان شده است این در حالیست که در عمل با اجرای آن امکان ایجاد رانت‌ها را تقویت شده است چراکه مردم به سمت خرید نان‌هایی می‌روند که یارانه به آنها تخصیص داده می‌شود.
کرمی ادامه داد: برنامه پنجم و ششم توسعه به ما می‌گوید که باید به سمتی برویم که 40 درصد نانهای تولیدی حجیم و صنعتی شود اما در عمل با اجرای این طرح پخت نان سالم را از چرخه تولید خارج می‌کنیم.
به گفته وی؛ برای ایجاد رقابت سالم بین نانوایان سنتی و فانتزی باید شرایط اعطای یارانه مساوی شود؛ و در یک رقابت سالم قرار بگیرند اجرای این طرح باعث شده است که تعدادی از واحدهای خرد تعطیل و تعداد قابل توجهی از کارگران در این حرفه بیکار شوند.
رئیس اتحادیه نانهای حجیم و نیمه حجیم تصریح کرد: نانوایان فانتزی در ابتدای سال باوجود افزایش نرخ هزینه‌های جانبی برنامه‌ای برای ارتقا قیمت نان نداشتند چراکه همواره رقیب قدرتمندی به نام نانوایان سنتی را در کنار خود احساس می‌کردند به همین دلیل با همان نرخ نان را عرضه کردیم.
این فعال صنفی با اشاره به افزایش 10 برابری نرخ یک کیسه آرد، گفت: قیمت یک کیسه آرد از 67 هزار تومان به کیسه‌ای 640 هزار تومان رسیده پس طبیعی است که شاهد افزایش 2 برابری نرخ نان فانتزی باشیم.
کرمی با اشاره به کاهش سرمایه در گردش نانوایان فانتزی، گفت: یک واحد صنفی پیش از آزادسازی نرخ آرد صنف و صنعت 100 کیسه آرد را 7 میلیون تومان خریداری می‌کرد اما هم اکنون باید همین حجم آرد را 70 میلیون تومان خریداری کند. پیش از اجرای این طرح باید معایب آن را می‌دیدند سپس آن را عملیاتی می‌کردند؛ اجرای یک شبه این طرح باعث شد که ستون صنف ما شکننده شود.
وی در پایان بیان کرد: طرح پرداخت یارانه به حلقه آخر قابل تقدیر است اما باید با تدبیر عملیاتی می‌شد و تمام حلقه‌های تولید در یک ردیف دیده می‌شدند.
