چاقی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های تغذیه‌ای در سراسر جهان است. سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که (WHO) در سال ۲۰۱۰، در مورد بیماری‌های غیر واگیر ۸/۲ میلیون نفر از اضافه‌وزن و چاقی سالانه رنج می‌بردند. از نظر فیزیولوژیکی، چاقی ناشی از عدم تعادل متابولیکی در اندام‌ها است و در این حالت تعادل بین انرژی مصرفی و انرژی دریافتی به‌هم خورده و افزایش تجمع چربی در بافت چربی رخ می‌دهد. برای درمان افراد چاق یا دارای اضافه وزن از رژیم غذایی با کالری محدود و افزایش فعالیت بدنی استفاده می‌شود، اما در دراز مدت، محدود کردن کالری ممکن است از لحاظ بیولوژیکی یا رفتاری مؤثر نباشد، بنابراین پتانسیل درمان چاقی با چای سیاه مورد بررسی قرار گرفته است.
طی دهه‌های گذشته، پلی‌فنول‌های چای سیاه به دلیل خواص ضد چاقی آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. چای سیاه که معمولاً به آن «چای تخمیر شده» می‌گویند، تأثیر مثبت در کاهش وزن مدل‌های حیوانی دارد. در کاهش وزن بدن پلی‌فنول‌های چای سیاه نسبت به پلی‌فنول‌های چای سبز مؤثرتر هستند. پلی‌فنول‌های چای سیاه تأثیر مثبتی در مهار چاقی از طریق سه مکانیسم اصلی دارند، یکی اینکه مانع از هضم و جذب و دریافت لیپیدها و ساکاریدها می‌شود، بنابراین باعث کاهش کالری دریافتی می‌گردد.
در این امر، عصاره چای سیاه مؤثرتر از عصاره چای سبز در ایجاد تغییرات امولسیون چربی‌ها است که دلیل آن وجود تی‌فلاوین‌ها (theaflavins) و تی‌روبیگین‌ها (thearubigins) در چای سیاه است. پلی‌فنول‌های چای سیاه می‌تواند محتوای اسیدهای چرب مدفوع را افزایش دهد و از این طریق از چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب جلوگیری کند.
بررسی‌ها نشان داده است؛ پلی‌فنول‌های چای سیاه اثر مهاری قوی‌تری نسبت به چای سبز بر روی آنزیم‌های آمیلاز و گلوکزیداز که در هضم ساکاریدها نقش دارند، دارد. یک مطالعه مقطعی نشان داد که عصاره چای سیاه ۲۵ درصد جذب کربوهیدرات را کاهش می‌دهد.
افزایش متابولیسم چربی با فعال کردن پروتئین کیناز فعال شده با AMP برای کاهش لیپوژنز (ساخت چربی) و افزایش لیپولیز (تجزیه چربی)، و کاهش تجمع چربی‌ها با مهار تمایز و تکثیر پیش سلول‌های چربی. پلی‌فنول‌های چای سیاه به طور قابل توجهی وزن بدن، حجم کل چربی احشایی و چربی کبد را کاهش می‌دهند.
سرویس خبری:اخبار علمی -تغذیه و سلامت
