سید محمدحسین روحانی درباره دغدغه‌ها و چالش‌های امنیت غذایی اظهار کرد: امنیت غذایی به این معنی است که همه افراد در همه زمان‌ها و مکان‌ها به غذای کافی، سالم و مغذی دسترسی داشته باشند. امنیت غذایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا کاهش آن می‌تواند منجر به بروز بسیاری از بیماری‌های مزمن و شرایط نامطلوب مانند کوتاهی قد و کاهش ضریب هوشی در جامعه میشود. فردی که در امنیت غذایی قرار دارد باید از نظر دریافت میزان انرژی و گرسنگی سلولی تأمین شود.
وی افزود: گرسنگی سلولی به دریافت مواد موردنیاز هر سلول که برای عملکرد صحیح آن نیاز است، گفته میشود. اگر دریافت غذا با این ویژگی‌ها به‌صورت پایدار فراهم نباشد و تحت‌تأثیر تغییر شرایط مثل تغییرات اقتصادی، شغلی و فصلی قرار گیرد، امنیت غذایی نیز به خطر افتاده است.
عضو هیئت‌علمی گروه علوم تغذیه در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: امنیت غذایی در سطح کلان و خرد مورد بررسی است. در یک کشور به تأمین ماده غذایی با ویژگی‌های مذکور برای تمام افراد کشور و در یک خانواده به تأمین مواد غذایی برای تمام افراد آن اطلاق میشود. تصور کنید در اثر تغییرات اقتصادی و شغلی سرپرست خانوار، در پایداری تأمین مواد غذایی نیز اختلال ایجاد شود، لذا در این خانواده امنیت غذایی به خطر می‌افتد.
روحانی، پیرامون فقدان امنیت غذایی افزود: امنیت غذایی نیاز به برنامه‌ریزی مدیریتی در همه سطوح دارد. تولید مواد غذایی، چه گیاهی و چه حیوانی، باید بر اساس برنامه‌ریزی مدیریتی باشد. مدیران ارشد کشور باید در همه زمینه‌های مرتبط با غذا برنامه‌ریزی کنند تا امنیت غذایی تأمین شود.
وی گفت: عوامل تهدیدکننده امنیت غذایی، افزایش جمعیت بدون پشتوانه، تغییرات آب‌وهوایی و اقلیم، اتلاف مواد غذایی، بحران‌های سیاسی و اقتصادی و کاهش جمعیت شاغلان در زمینه تولید مواد غذایی است. در خصوص برخی تغییرات سیاسی امنیت غذایی دنیا به خطر می‌افتد، مثلاً در جنگ اوکراین به دلیل تأمین‌کننده بودن بخش عمده کشاورزی دنیا، جنگ می‌تواند امنیت غذایی بخشی از مردم یک یا چند کشور را تهدید کند.
روحانی ادامه داد: تغییرات آب‌وهوا و اقلیم به‌ویژه در کشورهایی که دچار خشکسالی هستند، تأثیر زیادی بر امنیت غذایی دارند. بحران‌های اقتصادی و نابرابری‌های اجتماعی نیز می‌توانند درآمد خانوارها را کاهش داده و امنیت غذایی را به خطر بیندازند. برای تأمین امنیت غذایی به شکل پایدار، باید تولید کافی مواد غذایی را تضمین کنیم. خودکفایی در تولید گندم و غلات اهمیت ویژه‌ای دارد. توزیع عادلانه و مناسب مواد غذایی نیز ضروری است. همچنین باید از خانواده‌هایی که تحت خطر فقدان امنیت غذایی هستند، حمایت‌های ویژه‌ای انجام شود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: در کشورهای در حال‌توسعه، خطر فقدان امنیت غذایی به‌صورت ویژه معطوف به خانواده‌های کم برخوردار میشود. این افراد بیشتر از بقیه در معرض خطر و آسیب هستند و باید شناسایی و مورد حمایت قرار بگیرند. استقلال در تولید مواد غذایی در کشورهای درحال‌توسعه به‌واسطه کشاورزی سنتی اهمیت زیادی دارد. آمادگی کشورهای درحال‌توسعه در مواجهه با بحران‌ها از دیدگاه مدیریتی و اخذ تدابیر ویژه نیز از جمله اقداماتی است که باید در اولویت بالاتر قرار گیرد.
منبع: ایسنا
