ضایعات مواد غذایی در جهان به‌وفور یافت می‌شود و فقط سالانه در ایالات‌متحده ۸۰ میلیارد پوند زباله مواد غذایی تولید می‌شود. اگرچه زباله‌های غذایی بی‌خطر به نظر می‌رسند اما عواقب زیادی برای محیط‌زیست دارند و موجب افزایش ۶ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شوند. علاوه بر این، پسماندهای غذایی، پیامدهای اقتصادی نیز به همراه دارند، در سال ۲۰۱۰ ضرر ناشی از اتلاف مواد غذایی ۱۶۲ میلیارد دلار اعلام شد.
تصور کنید، اگر بتوانیم ضایعات محصولات موردنیاز خود را به محصولی باارزش تبدیل کنیم که سودمند باشد؛ این همان فعالیتی است که محققان دانشگاه ملی سنگاپور طی چهار سال انجام داده‌اند. آنان با روشی منحصربه‌فرد، محصولات باارزش از ضایعات ایجاد و از نقش‌های کاملا متفاوت شیمی و زیست در فرآیند سنتز استفاده کردند.
لازم به ذکر است، فرآیندهای شیمیایی سریع رخ می‌دهند اما فقط می‌توانند مواد ساده‌ای تولید می‌کنند. از طرف دیگر، فرآیندهای بیولوژیکی بسیار کندتر هستند و برای رشد میکروب‌ها به شرایط بسیار خاصی نیاز دارند و می‌توانند مواد پیچیده‌ای تولید کنند که دارای ارزش بالاتری هستند. با ترکیب هر دو فرآیند شیمیایی و بیولوژیکی، می‌توانیم از مزایای هر دو فرآیند بهره ببریم و مواد باارزش بالا ایجاد کنیم.
ژو کانگ از گروه مهندسی شیمی و بیومولکول و محقق اصلی این تحقیق اظهار کرد: روش مبتکرانه در استفاده از روش‌های مکمل و درعین‌حال متفاوت استخراج مواد به محققان این امکان را داده تا با کسری از هزینه، داروی پرکاربرد پارکینسون را از ضایعات پوسته سخت‌پوستان (از خانواده خرچنگ‌ها) استخراج کنند.
داروی حاصل‌شده از این روش مشابه روش سنتی تولید این دارو است، بااین‌حال، ازنظر اقتصادی بسیار مقرون‌به‌صرفه است، زیرا هزینه ضایعات پوسته سخت‌پوستان در سنگاپور ۱۰۰ دلار است که تقریبا ۴تا ۶ برابر ارزان‌تر از ماده سنتی تولید این دارو است. علاوه بر این، گروه محققان از ضایعات چوب برای تولید پرولین، آمینواسید پرکاربرد در تولید کلاژن استفاده کردند؛ بنابراین از طریق درک و استفاده از اختلافات ظریف شیمی و زیست‌شناسی، محققان توانستند پرولین را با بازده بالاتر تولید کنند و همچنین هزینه تولید را کاهش دهند.
محققان امیدوارند این روش را به انواع دیگر زباله‌های فراوان مانند دی‌اکسید کربن و کاغذهای باطله تعمیم دهند تا جامعه بتواند از فرآیندهای پرهزینه دور شده و مراقبت بهتر از سیاره را با تبدیل مواد زائد به کالای باارزش افزایش دهد.
تعمیم این روش‌ها ممکن است به صنعت اجازه دهد تا با روش‌های مناسب‌تر برای تولید داروهای نجات‌دهنده گام بردارد؛ بنابراین، گروه پشتیبان این روش امیدوارند که با مشارکت رهبران صنعت برای تجاری‌سازی این فناوری، کار خود را گسترش داده و مقیاس بندی کنند. از طریق این تحقیق می‌توانیم بار دیگر ماهیت به‌هم‌پیوسته و میان‌رشته‌ای در موارد مختلف و همچنین نبوغ و خلاقیت ذاتی را که در قلب شاگردان علوم است، مشاهده کنیم. اغلب اوقات، هنگام یادگیری علم فقط قوانین را می‌بینیم اما در حال حاضر قادر به ترکیب قوانین و استفاده خلاقانه از آن‌ها هستیم تا بتوانیم نوآوری استثنایی ایجاد کنیم.
سرویس خبری : فناوری غذا و بخش صنعت
