هدف از تولید نوشابه‌های لبنی حذف یك سری از خصوصیات منفی نوشابه‌های گازدار متداول بوده است.نوشابه‌های لبنی دو نوع است؛ انواعی كه مستقیم از خود شیر تهیه می‌شود، مانند دوغ و كفیر. اما دسته دیگر فقط پایه لبنی داشته و از آب‌پنیر كه فرآورده جانبی كارخانه پنیرهای UF یا فراپالایش است، تهیه می‌شود. آب‌پنیر فرآورده‌ای بسیار سودمند و مغذی و یك محلول سبز-آبی حاصل از تولید پنیر و سرشار از املاح معدنی كلسیم، فسفر و ویتامین‌ها و برخی از پروتئین‌های محلول شیر است كه پایه نوشابه‌های لبنی را شامل می‌شود.
آب‌پنیر چون حاوی میزان زیاد قند شیر یعنی لاكتوز است، سبب شیرین شدن این نوشیدنی شده و به همین سبب استفاده از شكر (ساكاروز) به نصف تقلیل می‌یابد. از سوی دیگر در این نوشیدنی، اسیدلاكتیك كه حاصل تخمیر شیر و سبب ترشی و تندی ماست و دوغ می‌شود، جایگزین اسید‌فسفریك و اسید‌سیتریك نوشابه‌های مشكی و نارنجی می‌شود و چون اسیدلاكتیك نوعی اسید طبیعی ضعیف است، از نظر برداشته شدن كلسیم از استخوان‌ها و بروز پوكی استخوان كم‌خطرتر است.
گرچه نوشابه‌های لبنی در مقایسه با نوشابه‌های متداول میزان شكر و خاصیت اسیدی كمتری دارد، اما بازهم كالری‌زایی داشته و چاق‌كننده است. این نوع نوشابه‌ها گازدار می‌شود و در انواع رنگی آن نیز احتمال استفاده از رنگ‌های مصنوعی مجاز خوراكی وجود دارد.
نوشابه لبنی را جایگزین نكنید
برخی افراد بر این باورند كه چون این محصول پایه لبنی دارد، می‌توان آن را جایگزین شیر و فرآورده‌های لبنی برای مصرف كودكان كرد.اما باید بدانید محتویات نوشابه‌های لبنی با دوغ و كفیر و ماست متفاوت است. آب پنیری كه پایه این نوشیدنی را تشكیل می‌دهد حاوی پروتئین‌های مفید و چربی شیر نیست، بلكه این محلول بیشتر حاوی ریزمغذی‌ها نظیر مواد معدنی و ویتامین‌هاست تا درشت‌مغذی‌ها، بنابر این تنها می‌تواند بخشی از نیازهای تغذیه‌ای ما را تامین كند.
از آنجا كه تا به حال درخصوص اثرات تغذیه‌ای این نوع نوشیدنی مطالعات وسیعی انجام نشده، به هیچ عنوان نمی‌توان این نوشیدنی را جایگزین دوغ و كفیر و شیر و ماست و سایر فرآورده‌های لبنی كرد. نوشابه‌های لبنی برای افرادی كه اعتیاد به مصرف نوشابه‌های گازدار رایج دارند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد ولی باید از مصرف بی‌رویه آن پرهیز كرد.
